Συχνά πηγαίνετε σε έναν Δάσκαλο
Διατηρώντας μία κατάσταση πνεύματος προσωπική και μάλιστα αναρχική.
Όμως ο Δάσκαλος έχει μία γλώσσα στην οποία πρέπει να συμμορφωθείτε.
Έχει ένα διαπασών που του δίνει το “λα”, κι αν θέλετε να παίξετε ένα μουσικό κομμάτι μαζί του, πρέπει να πάρετε τον τόνο στο διαπασών του και όχι εκείνος στο δικό σας, γιατί είστε όλοι κουρδισμένοι διαφορετικά, κι αν πρέπει να πάρει τον τόνο από τον έναν, μετά από τον άλλον, θα χρειαστούν αιώνες για να εγκατασταθεί η αρμονία.
Όταν αποφασίσετε να συγχρονιστείτε με ένα μόνο μήκος κύματος, του Δασκάλου, θα αισθάνεστε ότι όλα μέσα σας δονούνται διαφορετικά, ότι δεν έχετε πλέον ούτε ανησυχίες, ούτε στενοχώριες.
Όταν θα είστε στο ίδιο μήκος κύματος με τον Δάσκαλο, όταν θα έχετε τις ίδιες σκέψεις, τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες ασχολίες με εκείνον, ίσως γίνουν ανακαλύψεις μέσα σας.
Θα συλλάβετε νέες δονήσεις, και καθώς ο Δάσκαλος δεν είναι παρά ένας αγωγός ώστε ο θεϊκός νόμος να μπορέσει να σας βοηθήσει μέσα από εκείνον οι στενοχώριες σας, οι λύπες, τα προβλήματα και οι ταραχές σας θα εξαφανιστούν.
Ένας Δάσκαλος είναι σαν τον μαέστρο, βρίσκεται εκεί για να βασιλεύει η αρμονία, και γι’ αυτό ο καθένας πρέπει να συγχρονίζεται με αυτόν.
Αντιπροσωπεύει το διαπασών και όταν όλοι θα έχουν συγχρονιστεί, θα είναι σαν άρπες που τις χαϊδεύει ο άνεμος, που σκορπίζουν υπέροχες μουσικές.
Ο ρόλος του Δασκάλου είναι να εισάγει και να διατηρεί την αρμονία.
Όσο ο καθένας θα κάνει ότι του κατεβαίνει, στην γωνιά του, κανείς δεν θα προοδεύει.
Αν ο μαθητής πρέπει να μπει σε συμφωνία με τον Δάσκαλο του, είναι γιατί ο Δάσκαλος είναι ικανός να τον κάνει να συγχρονιστεί με την παγκόσμια ζωή, με την θεϊκή ζωή.
{Omraam Mikhael Aivanhov}
