Ο Μυστικός Δείπνος είναι το τελευταίο γεύμα που, σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη, μοιράστηκε ο Ιησούς με τους Αποστόλους Του στην Ιερουσαλήμ πριν από τη σταύρωση του.
Τα σύμβολά του και το αρχετυπικό δράμα που προηγείται μιμείται το ταξίδι του Ήλιου μέσα από την ουράνια αψίδα.
Η τροχιά του οδηγεί το φως σε όλη τη γη, και τελειώνει το ταξίδι του μέσω της διέλευσης στον κάτω κόσμο, και για να αναστηθεί ξανά και να νικήσει σε έναν επόμενο κύκλο.
Αυτό που συνήθως ονομάζουμε ηλιακό ζώδιο είναι η θέση του ήλιου σε έναν από τους αστερισμούς του ουρανού τη στιγμή που γεννήθηκε ένα άτομο.
Με αυτό το αρχείο, μπορούμε να προσδιορίσουμε γρήγορα την κατηγορία και την ποιότητα δόνησης των ενεργειών που υπάρχουν κατά τη γέννηση που θα οριοθετούσαν ένα θέμα ψυχής, που θα αναπτυχθεί και θα χρησιμοποιηθεί από την ψυχή στη διάρκεια της ζωής της.
Αυτές οι πληροφορίες, ωστόσο, δεν είναι πλήρεις.
Προσδιορισμός και συσχέτιση της αλληλεπίδρασης μεταξύ του Ήλιου και των άλλων πλανητών, των αστρολογικών οίκων, της σελήνης και, μερικές φορές, για μια βαθύτερη ερμηνεία, της χρήσης των σταθερών αστέρων, χρειάζονται για μεγαλύτερη κατανόηση.
Το βασικό πρότυπο που συνδέει τα πάντα είναι η αρχή της συγχρονικότητας.
Αν πιστεύουμε ότι όλοι οι πλανήτες και τα αστέρια συνδέονται με μετρήσιμες και τέλειες τροχιές, με μαθηματική ακρίβεια, και ότι ανήκουν και αποτελούν μια από τις πιο εκλεπτυσμένες εκφράσεις της μουσικής των σφαιρών, μέρος μιας έξυπνης και συνειδητής ενορχήστρωσης συχνοτήτων, μπορούμε να προσδιορίσουμε, από τη συγγένεια, την επιρροή τους σε περιοχές της υδρογείου, σύμφωνα με τη θέση τους στους ουρανούς.
Αποδεχόμενοι ότι η Μετενσάρκωση είναι μέρος του μεγάλου νόμου της εξέλιξης και της ισορροπίας, μπορούμε να δούμε αυτή την αόρατη αρμονική δομή.
Μέσω της συγγένειας, ομάδες ανθρώπων θα έλκονται για να επεξεργαστούν μαζί τις ουσίες τους, σύμφωνα με αυτές τις ενέργειες.
Εσωτερικά, τα είδη των όντων που είναι υπεύθυνα για τη μηχανική αυτών των ειλικρινών γεγονότων ονομάζονται καρμικοί μηχανικοί.
Η σχολαστικότητα τους είναι άψογη γιατί δεν υπάρχει τίποτα δημιουργημένο από το Θείο Νου που να είναι εκτός ισορροπίας και ακρίβειας.
Ο τρόπος που προσπαθούμε να κατανοήσουμε την κίνηση και τη λογική αυτών των μεγάλων συνειδήσεων είναι μέσα από μια βαθύτερη κατανόηση της λογικής πίσω από τον μηχανισμό της αστρολογίας.
Το τελευταίο γεύμα που μοιράστηκε ο Ιησούς με τους μαθητές του περιγράφεται και στα τέσσερα κανονικά Ευαγγέλια, συγκεκριμένα στα εδάφια Ματθαίος 26:17-30, Μάρκος 14:12-26, Λουκάς 22:7-39 και Ιωάννης 13:1-17:26.
Αυτό το γεύμα έγινε αργότερα γνωστό ως «Ο Μυστικός Δείπνος».
Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη δεν περιλαμβάνει το επεισόδιο του μοιράσματος του άρτου μεταξύ των μαθητών, αλλά μας λέει για τον Ιησού που έπλυνε τα πόδια των Αποστόλων και έχει μια λεπτομερή αποχαιρετιστήρια ομιλία από τον Ιησού, αποκαλώντας τους Δώδεκα Αποστόλους που ακολούθησαν τις διδασκαλίες του «φίλους και όχι υπηρέτες», καθώς τους προετοίμαζε για την αναχώρησή του.
Οι ενέργειες του Ιησού στο να μοιράζεται το ψωμί και το κρασί έχουν συνδεθεί με το εδάφιο Ησαΐας 53:12, το οποίο αναφέρεται σε μια θυσία αίματος που, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Έξοδος 24:8, ο Μωυσής προσέφερε για να σφραγίσει μια διαθήκη με τον Θεό.
Οι μελετητές συχνά ερμηνεύουν την περιγραφή της δράσης του Ιησού ως ζητώντας από τους μαθητές του να θεωρούν τους εαυτούς τους μέρος μιας θυσίας, ενώ ο Ιησούς είναι αυτός που πρέπει να υποβληθεί σε αυτήν σωματικά.
Αν και το Ευαγγέλιο του Ιωάννη δεν περιλαμβάνει περιγραφή της τελετουργίας του ψωμιού και του κρασιού κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου.
Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι το Ιωάννης 6:58-59 (η Ομιλία για τον Άρτο της Ζωής) έχει ευχαριστιακή φύση και αντηχεί με τα «λόγια του θεσμού» που χρησιμοποιούνται στα συνοπτικά Ευαγγέλια και επίσης στα γραπτά του Παύλου για τον Μυστικό Δείπνο.
(Συνεχίζεται)
