Ο κόσμος των ονείρων αντιστοιχεί στον αστρικό κόσμο, όπου κυριαρχούν πέντε διαστάσεις, δύο περισσότερες από αυτές που έχουμε σε αυτόν τον φυσικό κόσμο, ψηλός, φαρδύς, βαθύς, γι’ αυτό στον αστρικό κόσμο μπορούμε να κάνουμε ό,τι μας απαγορεύεται σε αυτόν τον κόσμο, όπως να αιωρούμαστε ή να πετάξουμε.
Ο αστρικός κόσμος είναι μια περίεργη κατάσταση του Είναι, όπου φαίνεται ότι οποιαδήποτε επιθυμία μας μπορεί να εκπληρωθεί, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι όπως είμαστε ή αισθανόμαστε και ενεργούμε, έτσι θα είναι και ο αστρικός μας κόσμος.
Εάν δεν δονούμαστε σε χαμηλή και πυκνή συχνότητα, δεν θα βρούμε τίποτα χαμηλό ή πυκνό στον αστρικό κόσμο, δηλαδή, η ποιότητα της αναδημιουργίας μας του εν λόγω κόσμου έχει να κάνει πολύ με τη δική μας ουσία.
Είμαστε συμπονετικά, γενναιόδωρα, ισορροπημένα όντα;
Τότε οι συναντήσεις ή οι εμπειρίες μας στον αστρικό κόσμο θα είναι σε αρμονία μαζί μας, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε οποιαδήποτε εμπειρία στο αστρικό, αντίθετα, είναι όλα εκεί για την εσωτερική μας ανάπτυξη και δεν μας επηρεάζουν, αλλά για να πλουτίσουμε πνευματικά.
Τα περισσότερα όνειρά μας είναι η ανάμνηση των πραγμάτων που ζήσαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα επεξεργαζόμαστε ξανά και συχνά είναι απλές ενέργειες που δεν αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής, με αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλός μας ρυθμίζεται και απαλλάσσεται από τόσες πληροφορίες που διατηρούνται.
Είναι η στιγμή που διορθώνουμε τις καθημερινές μας πράξεις και παίρνουμε αποφάσεις σχετικά με το τι πρέπει να αλλάξουμε, μπορεί την επόμενη μέρα να ξέρουμε πώς να κάνουμε κάτι που την προηγούμενη μέρα μας αντιστάθηκε.
Αυτά είναι κοινά πράγματα, συμβαίνουν σε όλους μας, αν και τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζουμε γιατί δεν θυμόμαστε να το έχουμε ονειρευτεί.
Επίσης όταν ονειρευόμαστε ότι έχουμε φόβο ή έντονα συναισθήματα, είναι χαοτικά όνειρα, που διέπονται από τα πιο ενστικτώδη μας κέντρα.
Είναι πολύ απαραίτητα όνειρα για την οργανική μας αποκατάσταση.
Τα ονομάζω «θεραπευτικά όνειρα».
Ένα παράδειγμα θεραπευτικού ονείρου θα ήταν το εξής:
Ονειρεύομαι ότι περπατάω σε έναν δρόμο, είναι μέρα και υπάρχει κίνηση και κόσμος που περπατά.
Το βήμα μου είναι πολύ αποφασιστικό, νομίζω ότι ξέρω πού πάω και δεν θέλω να αργήσω για τίποτα.
Οι σφυγμοί μου ανεβαίνουν και νομίζω ότι βιάζομαι πάρα πολύ.
Αριστερά μου υπάρχουν οι πόρτες των σπιτιών, άλλες είναι κλειστές, άλλες ανοιχτές, περνάω χωρίς να προσέχω μέχρι να δω μια ανοιχτή και σταματώ να κοιτάξω ένα ημερολόγιο που κρέμεται σε έναν από τους λευκούς τοίχους του.
Σε αυτό υπάρχει μια εικόνα του Χριστού, είναι μια ευγενική εικόνα, το πρόσωπό του είναι γλυκό και τα ρούχα του είναι λευκά και με μπλε άμφια.
Νιώθω καλά κοιτάζοντας αυτή την εικόνα.
Συνειδητοποιώ ότι σε μια από τις γωνίες του δωματίου και σε ένα κρεβάτι, υπάρχει ένα κορίτσι περίπου επτά ετών.
Πηγαίνω προς το μέρος της και αναγνωρίζω τον εαυτό μου.
Είμαι εγώ όταν ήμουν μικρό παιδί.
Νιώθω τόσο λυπημένη που το κοιτάζω, θα ήθελα να την αγκαλιάσω γιατί φαίνεται πολύ λυπημένη και μοναχική, όταν θέλω να την αγκαλιάσω συνειδητοποιώ ότι τα πόδια της είναι δεμένα, σαν να είναι τραυματισμένα.
Ακόμα κι έτσι, η επιθυμία να την αγκαλιάσω είναι πολύ δυνατή, ξαφνικά κοιτάζω το ημερολόγιο και νιώθω πώς μου φτάνει το μήνυμα.
“Κάνε το. Αγκαλιασε την”.
Την παίρνω στην αγκαλιά μου και μένουμε έτσι, στη σιωπή δεν ξέρω πόσο, είναι τόσο ωραίο, με κάνει να νιώθω τόσο καλά, μας κάνει και τους δύο να νιώθουμε τόσο καλά.
Νιώθω σαν να γιατρεύουμε σε αυτή τη μακρά θεραπευτική αγκαλιά, κάπως οι πληγές της, οι πληγές μου επουλώνονται.
Μετά από λίγο την ξαναβάζω στο κρεβάτι πολύ προσεκτικά, την σκεπάζω με το σεντόνι, κοιμάται ήσυχη γιατί δεν νιώθει πια πόνο.
Φεύγω από τις εγκαταστάσεις κοιτάζοντας την εικόνα του Χριστού, περπατάω αργά έχοντας επίγνωση ότι είχα μια όμορφη θεραπευτική εμπειρία.»
Από την άλλη πλευρά, και χάρη στα Ανώτερα κέντρα μας, λαμβάνουμε μηνύματα στα όνειρα που προέρχονται από το υψηλότερο μέρος του Είναι μας, τα οποία μας δίνουν πληροφορίες για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
Όταν συνειδητοποιούμε το βαθύ νόημα ενός από αυτά τα όνειρα, είναι σημάδι ότι κάτι ξυπνά μέσα μας για να θεραπεύσει τις ψυχές μας ή να μεγαλώσουμε.
Είναι Μυητικά όνειρα, όπου το άτομο αντιλαμβάνεται ότι του δίνεται μια άδεια ή ένα ειδικό δώρο, κάτι πνευματικά πολύ πολύτιμο για τον ονειροπόλο και που έχει να κάνει πολύ με την εξέλιξή του.
Ένα παράδειγμα ενός ονείρου Μύησης μπορεί να είναι το ακόλουθο:
Ο Josep ονειρεύεται ότι κοιτάζει τα χέρια του γιατί σε κάθε παλάμη έχει μια μεγάλη τρύπα.
Αυτό τον εκπλήσσει αλλά όχι σε σημείο να τον ανησυχεί.
Μετά από μια στιγμή, βλέπει πώς κάθε τρύπα είναι γεμάτη με χρυσό.
Η στιβαρότητα του χρυσού και η μεγάλη του λάμψη, που απλώνονταν σε όλη την παλάμη, σαν ακτίνες φωτός, τράβηξαν την προσοχή του.
Μέχρι εδώ το όνειρο.
Το απόγευμα πριν το όνειρο, ο Josep επαναφέρει στο συνειδητό του μυαλό μια ανάμνηση, την οποία νόμιζε ότι είχε ξεχάσει.
Θυμάται ότι όταν ήταν δώδεκα χρονών, η μητέρα του του έλεγε
«Τα χέρια σου είναι γεμάτα τρύπες», κατηγορώντας τον έτσι για τον ανιδιοτελή χαρακτήρα του.
Ο Josep δουλεύει με τα χέρια του, είναι θεραπευτής ενεργειακής θεραπείας, συνδέει τον χρυσό με το χρήμα, την οικονομική ευημερία, αλλά στην ερμηνεία του ονείρου μου του δίνω άλλη αξία.
Ερμηνεύω ότι αυτός ο άνθρωπος επιτρέπει επιτέλους στον εαυτό του να τερματίσει μια «εντολή ζωής» που κουβαλούσε τόσα χρόνια.
Τώρα καταλαβαίνετε ότι οι τρύπες σας είναι γεμάτες φως, που είναι η αληθινή και απόλυτη σημασία του συμβόλου του χρυσού που εφαρμόζεται σε αυτό το όνειρο, το ίδιο φως που δίνει και συνέχισε να εκπέμπει χάρη στα χέρια του σε όλη του τη ζωή.
Για μένα αυτό είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα αυτοεπιβεβαίωσης και μύησης μέσω του ύπνου.
Στον αστρικό κόσμο δεν έχουμε φυσικό σώμα, δηλαδή όταν ονειρευόμαστε είμαστε στην πραγματικότητα σημεία φωτός και συνείδησης που κινείται με απόλυτη ελευθερία, ωστόσο, για να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει αναδημιουργούμε τον γνωστό κόσμο, αυτό της ύλης.
Αν και το εσωτερικό μας είναι πολύ ευρύτερο, πιο πλούσιο, δεν υπόκειται στην ερμηνεία που μας δίνουν μόνο οι πέντε αισθήσεις.
Αυτό εξηγεί ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να τεντώσουμε τα δάχτυλα του ενός χεριού σαν να ήταν τσίχλα.
Οι ανώτερες επιρροές που μας φτάνουν στα όνειρα καταγράφονται στον ψυχισμό μας, αλλά αν είμαστε πολύ δεμένοι με τις φυσικές μας αισθήσεις και δεν προσέχουμε την εσωτερική μας ζωή, δεν θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε αυτές τις επιρροές.
Ένα από τα πράγματα που μαθαίνουμε δουλεύοντας με τα όνειρά μας είναι ότι υπάρχουμε όχι μόνο σε σχέση με αυτό που είναι εξωτερικά μας, ο φυσικός κόσμος που μας περιβάλλει, αλλά και σε σχέση με τον εσωτερικό μας κόσμο, ένας ευρύς κόσμος χωρίς φυσικά όρια όπου ο παραλογισμός ή η ασυνέπεια ενός απλού ονείρου μπορεί να μας δώσει πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση των ψυχικών μας κέντρων, διανοητικό, συναισθηματικό, κινητικό, ενστικτώδες και σεξουαλικό.
