Πάσχα και Ostara

Το Πάσχα

Πήρε το όνομά του από την Τευτονική θεά της άνοιξης και της αυγής, της οποίας το όνομα γράφεται Oestre ή Eastre.
(Η προέλευση της λέξης ανατολή, η κατεύθυνση του ανατέλλοντος ηλίου, προέρχεται από διάφορες γερμανικές, αυστροουγγρικές λέξεις για την αυγή που μοιράζονται τη ρίζα της λέξης aurora , που σημαίνει «λάμπει»).
Οι σύγχρονοι ειδωλολάτρες έχουν γενικά αποδεχτεί την ορθογραφία Ostara (Oh-star-ah), που τιμά αυτή τη θεά ως τη λέξη για την Εαρινή Ισημερία.

Η Εαρινή Ισημερία συνήθως πέφτει κάπου μεταξύ 19 Μαρτίου και 22 Μαρτίου (σημειώστε ότι πολλοί πόροι αναφέρουν μόνο την 21η Μαρτίου, σε αντίθεση με την ημερομηνία της πραγματικής Ισημερίας) και ανάλογα με το πότε εμφανίζεται η πρώτη πανσέληνος πριν ή μετά την Ισημερία, το Πάσχα πέφτει κάποια στιγμή από τα τέλη Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου.

Η γη ξαναξυπνά σε μια αναδυόμενη νέα εποχή αναγέννησης, επιβεβαιωτικών δώρων.

Καθώς ο ήλιος γίνεται πιο δυνατός, υπάρχει μια αίσθηση χαρούμενης αφθονίας.
Με το τέλος των ψυχρών, σκοτεινών μηνών, οι αρχαίοι ειδωλολάτρες δεν χρειάζονταν πλέον να αποθηκεύουν τρόφιμα.
Συχνά τα πιο νόστιμα εδέσματα παρουσιάζονταν στις γιορτές και τα γλέντια της άνοιξης ως ένδειξη ότι οι άνθρωποι δεν χρειαζόταν πλέον να αποθηκεύουν τρόφιμα.

Η ισημερία αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως χρόνος ανανέωσης, αναγέννησης και αναζωογόνησης.

Ήταν ο εορτασμός της συμβολικής ανάστασης της ίδιας της γης, του Χριστού και του Χάθορ (της Αιγύπτου) για να αναφέρουμε μερικά.

Το Πάσχα, που συμβαίνει στα μέσα του εβραϊκού μήνα Νισάν, είναι μια από τις σημαντικότερες γιορτές του Ιουδαϊσμού.
Στην αρχαιότητα, η γιορτή συνέπιπτε με τον ανοιξιάτικο θερισμό και ήταν μια γιορτή προσκυνήματος (μία από τις τρεις φορές κατά τη διάρκεια του έτους, όταν όλοι οι άνδρες έπρεπε να συμμετέχουν σε εορτασμούς στο ναό).
Αργότερα, η γιορτή γιόρταζε την Έξοδο από την Αίγυπτο τον δέκατο τρίτο αιώνα π.Χ

Η Οστάρα και το αυγό που κουβαλάει ο λαγός είναι σύμβολα γονιμότητας, νέας και συνεχιζόμενης ζωής. Ορισμένες περιγραφές λένε ότι η ίδια η Eostre είναι λαγοκέφαλη και η θεά των κουνελιών και των πουλιών.
Είτε η ίδια η Eostre είναι λαγοκέφαλη είτε οι συνοδοί της είναι λαγοί, συνδέεται έντονα με τον λαγό – και αργότερα με τον ξάδερφό του το κουνέλι για προφανείς λόγους.

Ένας δημοφιλής μύθος λέει ότι τα παιδιά της εποχής έδιναν στη θεά αυγά ως δώρο για να τους φέρει την άνοιξη.
Συγκινήθηκε τόσο πολύ από αυτό το δώρο, που στρατολόγησε τα κουνέλια για να επιστρέψουν τα αυγά (μόνο με έντονο χρώμα τώρα) στα παιδιά σε καλάθια (τις φωλιές των πουλιών) και εκεί είναι η παράδοση των κουνελιών, να παραδίδουν αυγά στα παιδιά.

Ο λαγός είναι ένα προφανές σύμβολο γονιμότητας που είναι αναμφισβήτητα συνδεδεμένο με την Εαρινή Ισημερία. Είναι προφανώς ένα μεγάλο θέαμα στην ευρωπαϊκή ύπαιθρο.
Λέγεται ότι ο τυπικά ντροπαλός, ήσυχος λαγός γίνεται τρελός και ένθερμος.
Τρέχουν για μίλια και μπορούν ακόμη και να γίνουν επιθετικοί εξίσου  και οι αγγλικές και γαλλικές εκφράσεις «Τόσο τρελός όσο ο λαγός του Μαρτίου».

Τα αυγά αντιπροσωπεύουν επίσης τη γονιμότητα και την υπόσχεση μιας νέας ζωής.
Οι Κέλτες (κάτω από έναν ευρύ ορισμό του ινδοευρωπαϊκού , όχι ως φυλετική ομάδα αλλά ως ομάδα ανθρώπων με παρόμοιες θρησκευτικές πρακτικές, πολιτισμό και γλώσσα) συχνά έβαφαν τα αυγά κόκκινα για να συμβολίσουν τον εμμηνορροϊκό κύκλο.
Ενώ μάζευαν τα αυγά, οι γυναίκες και τα παιδιά σκέφτονταν προσεκτικά τις ελπίδες και τις επιθυμίες τους για την επόμενη χρονιά.
Στη συνέχεια έθαβαν τα αυγά δίπλα σε ένα δενδρύλλιο στο έδαφος για να συντηρήσουν και να ταΐσουν το φυτό κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής του περιόδου.
Καθώς το φυτό μεγάλωνε, η ελπίδα ή η επιθυμία θα ριζώσει επίσης και θα καρποφορούσε στο τέλος του χρόνου.

Έχει αναφερθεί ότι όταν ο Χριστιανισμός ήρθε στα βόρεια νησιά, οι ιερείς και οι επίσκοποι, μη εγκρίνοντας μια τέτοια «ειδωλολατρική» πρακτική, ενθάρρυναν τα παιδιά να ψάξουν και να σκάψουν τα αυγά.
Όταν τα παιδιά τα έφερναν πίσω στην εκκλησία, οι κληρικοί τους πλήρωναν ένα μικρό κουπόνι για κάθε αυγό που μάζευαν και έτσι γεννιόταν το πασχαλινό κυνήγι.

Η Ισημερία σημαίνει επίσης ισορροπία.
Κυριολεκτικά σημαίνει «ίση νύχτα» και έτσι η μέρα και η νύχτα είναι δώδεκα ώρες η καθεμία, και μπορούμε να προσβλέπουμε σε μεγαλύτερες και μεγαλύτερες μέρες.
Ο δημοφιλής μύθος για την εξισορρόπηση των αυγών στην άκρη τους στην ισημερία είναι πάντα ένα διασκεδαστικό πείραμα.
Το έκανα με επιτυχία μέσα σε λίγα λεπτά από την ίδια την ισημερία, αλλά μόλις πέντε λεπτά αργότερα, το αυγό έπεσε και δεν μπορούσε να εξισορροπηθεί ξανά.

Μια άλλη δημοφιλής παράδοση είναι να φτιάχνουμε ζεστά τσουρέκια σταυρού, τα οποία φαίνεται να έχουν παγανιστικές ρίζες.
Υπάρχουν ανάμεικτες αναφορές για τον συμβολισμό του σταυρού στα ζεστά τσουρέκια.
Μερικοί προτείνουν ότι ο ισόπλευρος σταυρός συμβολίζει τα τέσσερα τέταρτα της σελήνης, άλλοι προτείνουν ότι εκφράζει την ομοιομορφία του εποχιακού έτους και άλλοι προτείνουν ότι εκφράζει την ισορροπία της ημέρας της ισημερίας – ίση μέρα και ίση νύχτα.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο. ο ισόπλευρος σταυρός φτάνει πίσω στο χρόνο στους πολλούς αιώνες πριν από τον Χριστιανισμό.

{Της Adrianne Ross}

Σύμβολα της Ostara

Χρώματα: Πράσινο, ροζ, μπλε.

Τρόφιμα: Αυγά, μέλι, λαχανικά, ψημένα προϊόντα, σπαράγγια.

Πέτρες: Ακουαμαρίνα, αμέθυστος, ροζ χαλαζίας.

Σύμβολα: Κουνέλια, αυγά, ανοιξιάτικα λουλούδια, αρνιά, τριφύλλι, καλάθια.

Άνθη & Φυτά: τριφύλλι, νάρκισσους, κρόκος, τουλίπες.

Θεότητες: Isis, Estotre, Adonis.

Τρόποι για να γιορτάσετε την Ostara