Η Εσωτερική Ουσία του Πάσχα
Το Πάσχα είναι μια στιγμή προβληματισμού και συλλογισμού και μας δίνει την ευκαιρία να ανανεώσουμε, να ευθυγραμμίσουμε και να εξετάσουμε το ταξίδι της πνευματικής μας ανάπτυξης και μεταμόρφωσης.
Το Πάσχα μπορεί να μας βοηθήσει να συνδεθούμε σε πολύ βαθύτερο επίπεδο με αυτήν την ώθηση που μας ωθεί όλους να ανακαλύψουμε αυτό που είναι η δική μας διαισθητική σύνδεση με το μεγάλο μυστήριο της Ζωής.
Η συνείδηση του Χριστού είναι μια θεμελιώδης πτυχή της αλχημείας.
Επομένως, το Πάσχα και η αναγνώριση της συνείδησης του Χριστού, είναι κάτι που αφιερώνουμε χρόνο για να μελετήσουμε αυτή την εποχή και να μας βοηθήσει σε μια πραγματική ανάπτυξη και μετασχηματισμού.
Τι είναι η συνείδηση του Χριστού;
Ο Χριστός, είναι μια ελληνική λέξη που σημαίνει «χρισμένος» και είναι ένας άλλος τρόπος για να πούμε τη συνειδητοποίηση του Θεού ή την Ανάσταση της Συνείδησης.
Ο Ιησούς της Ναζαρέτ ήταν η ζωντανή επίδειξη της Συνείδησης του Χριστού.
Αλλά η συνείδηση του Χριστού δεν συνδέεται με ένα ιστορικό γεγονός και υπάρχει σε όλα τα συνειδητά όντα, που κινούνται πάντα από την ίδια Καρδιά που μας ζει όλους.
Αυτό είναι σημαντικό στο ότι ο λόγος της Ερμητικής Τέχνης, είναι η αφύπνιση της Χριστικής Συνείδησης.
Είναι σαν να έχουμε φτάσει σε μια εποχή που η έκφραση της ουσίας του Αλχημιστή, μπορεί να αποκαλυφθεί στην αλήθεια του τι είναι.
Ιστορικά το πέρασμα του θανάτου και της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, που πραγματοποιήθηκε κατά την περίοδο της Σαρακοστής και του Πάσχα, ήταν ένα σημαντικό γεγονός τα τελευταία 2000 χρόνια.
Όταν είμαστε πραγματικά ευθυγραμμισμένοι με αυτό το γεγονός, όταν το βιώνουμε πραγματικά ως ανακλαστική σκέψη, τότε έχουμε κάνει πραγματική χρήση του περάσματος στην εσωτερική ουσία στην οποία έχουμε ξυπνήσει να κατανοήσουμε ως δώρο.
Η κυριολεκτική αφύπνιση ενός ατόμου στη διαίσθηση της καρδιάς του, είναι η σημασία ενός τέτοιου γεγονότος.
Το ταξίδι του σταυρού με εσωτερικούς όρους, αποκαλύπτεται ως αυτό που εμείς στο δικό μας ταξίδι αφύπνισης, πρέπει να επιτρέψουμε να συλλάβουμε.
Ο σταυρός
Αντιπροσωπεύει το κάθετο ή κοινωνικό πρόσωπο του οποίου αναγνωρίζουμε μέσα σε θνητή μορφή.
Η οριζόντια γραμμή είναι το ξύπνημα σε αυτό που είναι προηγούμενο, ή επιτρέποντας στην καρδιά να ξυπνήσει πραγματικά στην πληρότητά της κατά μήκος του οριζόντιου επιπέδου.
Για να συμβεί αυτό, πρέπει να υποστεί τον σταυρό της ύπαρξής του.
Κάποιος πρέπει αληθινά να επιτρέψει τον θάνατο της εγωϊκής ζωής, ο θάνατος όπου η ταυτοποίηση, η διαφοροποίηση και η επιθυμία, περιστρέφονται γύρω από τη δημιουργία της εγωϊκής προσωπικότητας που έχουμε υπομείνει και οικοδομήσαμε κατά τη διάρκεια ζωής.
Το μάθημα αυτής της ζωής είναι ότι η αναίρεση και η θυσία της μετωπικής γραμμής, είναι ο θάνατος του διαχωριστικού εαυτού, ο θάνατος του εγώ, ο θάνατος της εγωϊκής ζωής και η υποταγή ή η αφύπνιση της καρδιάς, αποδίδοντας με τα χέρια ανοιχτά για να επιτρέψει τον Σταυρό της ύπαρξής μας, για να γίνουμε αισθητοί, γνωστοί, ζωντανοί.
Καθώς καταλαβαίνουμε ότι σε αυτό το «μέρος» υπάρχει θάνατος, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε την σημασία του να είμαστε υπεύθυνοι για αυτό που ισοδυναμούμε όσο ζούμε.
Φέρνοντας αυτήν την Αλήθεια κοντά στις Καρδιές μας, είμαστε αφυπνισμένα όντα που κινούνται ως Αγάπη.
Αυτή η Ενέργεια είναι να δούμε τι χρειάζεται, για να ξεπεράσουμε τους φαινομενικούς περιορισμούς όταν ζούμε ως Αγαπημένη, Θεραπευτική Παρουσία σε αυτόν τον κόσμο.
Το σπίτι της Χριστικής Ενέργειας
Είναι κυριολεκτικά η ανάσταση του Συνειδητού Φωτός, που τώρα κατέστη δυνατή με το τέλος της Εποχής του Σκότους καθώς τα άτομα ξυπνούν πέρα από το κάρμα.
Η μετάβαση σε αυτήν την επόμενη εποχή, την Εποχή του Φωτός, έχει ήδη ξεκινήσει.
Το όραμα που εμφανίστηκε ήταν του σταυρού ως το πέρασμα ή η πόρτα προς το νέο κόσμο.
Ο σταυρός απαιτεί τη στάση «όρθια» του Κοσμικού ανθρώπου ή τη Φωτισμένη μορφή, διαλύοντας την μετωπική γραμμή (κάθετη) και ανοίγοντας κατά μήκος της οριζόντιας γραμμής μέσω της καρδιάς και της έκτασης της.
Έτσι, σπάζοντας το σκοτάδι αυτής της διάστασης και της σταθερότητας, όπου ο εξωτερισμός έχει κυριαρχήσει και συντρίψει την οικεία Καρδιά της Αγάπης, ή τη διαίσθηση του Θείου που είναι εγγενής σε κάθε ον.
Ο λόγος ύπαρξης, είναι το ξύπνημα στη συνείδηση του Χριστού, ή ο σταυρός της ύπαρξής μας, να είμαστε σε θέση να το ζήσουμε, να το κατανοήσουμε και να αρχίσουμε να αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι το δώρο της Χριστικής συνείδησης.
{Hermes Far Eastern Shining}
