Νιώθετε κολλημένοι σε έναν τομέα της ζωής σας ή σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο;
Νιώθεις ότι υπάρχει μια εσωτερική σύγκρουση μεταξύ διαφορετικών μερών σου;«Η ανάπτυξη είναι επώδυνη. Η αλλαγή είναι επώδυνη.
Αλλά τίποτα δεν είναι τόσο οδυνηρό όσο το να μένεις κολλημένος κάπου που δεν ανήκεις».
~ Μάντι Χέιλ ~
Κάποια στιγμή στη ζωή μας, οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε κολλημένοι σε έναν ή περισσότερους τομείς της ζωής μας.
Αυτό μπορεί να προκύψει στο πλαίσιο των σχέσεων, της εργασίας ή της υγείας.
Ή μπορεί να νιώθουμε κολλημένοι σε ένα μοτίβο, συνήθεια ή εθισμό που δεν μπορέσαμε να μετατοπίσουμε.
Από ενεργειακής πλευράς, όμως, δεν γίνεται να κολλήσεις, καθώς όλα είναι σε συνεχή ροή.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να αποσυνδεθούμε από αυτή τη φυσική κατάσταση ροής και να αισθανόμαστε κολλημένοι.
Οι παρακάτω είναι πέντε πιθανοί λόγοι:
Αντιστεκόμαστε σε αυτό που είναι:
Όταν η τρέχουσα πραγματικότητά μας δεν ταιριάζει με την ιδέα μας για το πώς θέλουμε να είναι τα πράγματα, οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε αντίσταση (για παράδειγμα, κολλάμε συνεχώς για τη δουλειά, την κατάσταση διαβίωσης, τη σχέση, την υγεία ή οτιδήποτε άλλο είμαστε δυσαρεστημένοι).
Αν και η πρόθεση της αντίστασης υποτίθεται ότι είναι να μας βοηθήσει να παρακινήσουμε να αλλάξουμε τις περιστάσεις μας, τις περισσότερες φορές η μάχη με την πραγματικότητα μας κρατά βυθισμένους σε αυτήν. Όπως λένε, ότι αντιστεκόμαστε, επιμένει.
Διαφορετικά μέρη μας είναι σε αντίθεση μεταξύ τους:
Το να νιώθουμε κολλημένοι είναι συχνά ένας δείκτης ότι μέρος του εαυτού μας είναι έτοιμο να εγκαταλείψει μια πεποίθηση ή ένα μοτίβο, ενώ το μέρος που το ανέπτυξε κρέμεται για πολύτιμη ζωή.
Για παράδειγμα, ο ενήλικος εαυτός μας μπορεί να έχει έντονη επιθυμία να είναι πιο ορατός και να μπει στη δύναμή μας, ενώ ένα παιδί που πήρε το μήνυμα που έπρεπε να κρύψουμε για να είμαστε ασφαλείς, σκάβει τις θεραπείες του.
Και όσο πιο ανυπόμονο γίνεται το ενήλικο μέρος, τόσο πιο τρομοκρατημένο και παγωμένο είναι το μέρος του παιδιού.
Αυτό μπορεί να ισχύει για εθιστικά μοτίβα.
Ένα μέρος μας θέλει να αφεθεί, καθώς μπορούμε να δούμε τη ζημιά που προκαλεί σε εμάς
(και ενδεχομένως σε άλλους), ενώ ένα άλλο μέρος μας φοβάται να είναι παρόν και να νιώσει αυτό που υπάρχει εδώ.
Είμαστε σε κατάσταση τραύματος ή παγώματος:
Όταν εξερευνούμε βαθύτερα το αίσθημα κολλημένου, υπάρχει σχεδόν πάντα φόβος (της αποτυχίας, της επιτυχίας, της ορατότητας, της απόρριψης κ.λπ.).
Για εκείνους από εμάς που έχουμε βιώσει τραύμα και επιζήσαμε μεταβαίνοντας σε κατάσταση παγώματος ή/και αποσυνδεόμενοι, το κόλλημα μπορεί περαιτέρω να είναι σημάδι ενεργοποίησης του τραύματος.
Το να αισθάνεστε μουδιασμένοι ή άδειοι είναι συχνά ένας δείκτης αυτού.
Έχουμε έναν δυνατό εσωτερικό κριτικό:
Πολλοί από εμάς έχουμε αναπτύξει μια αρνητική εσωτερική αφήγηση για τον εαυτό μας.
Αν και η πρόθεση αυτής της φωνής είναι συνήθως να μας παρακινήσει να τα πάμε καλύτερα, πολλοί από εμάς νιώθουμε παράλυτοι από το συνεχές αυτομαστίγωμα.
Μόλις αρχίσουμε να προχωράμε στη ζωή μας, ο εσωτερικός κριτικός πυροδοτεί μια σειρά από προειδοποιήσεις/χειρότερα σενάρια.
Διατηρούμε τον έλεγχο:
Η πρόσβαση σε μια κατάσταση ροής συνήθως απαιτεί την αφαίρεση του ελέγχου και την εμπιστοσύνη ότι όλα είναι εντάξει.
Ένας άλλος λόγος που μπορεί να αισθανόμαστε κολλημένοι, είναι ότι το μυαλό μας είναι απασχολημένο προσπαθώντας να διορθώσει, να ελέγξει και να διαχειριστεί, τα οποία μας κρατούν σε μια σφιχτή, στενή θέση.
Ως εκ τούτου, το αίσθημα κολλήματος συνδέεται επίσης συχνά με μια εγγενή αίσθηση δυσπιστίας. Δυσπιστία στην εσωτερική μας γνώση, στους άλλους, στο σύμπαν κτλ.
Τώρα λοιπόν που εντοπίσαμε μερικούς λόγους για τους οποίους μπορεί να αισθανόμαστε κολλημένοι, οι παρακάτω είναι 5 συμβουλές για πρόσβαση σε περισσότερη ροή.
Παρατηρήστε το κόλλημα στο σώμα σας:
Όταν αισθάνεστε κολλημένοι, πού το νιώθετε στο σώμα σας και πώς είναι;
Για παράδειγμα, μπορεί να το βιώσετε ως βάρος στο στήθος σας ή ένα αίσθημα κενού στο στομάχι σας.
Ή το σώμα σας μπορεί να αισθάνεται μουδιασμένο (ή σαν να μην είστε μέσα στο σώμα σας), κάτι που όπως σημειώθηκε παραπάνω είναι συχνά ένας δείκτης αντίδρασης επιβίωσης ή/και τραύματος.
Η αρχή με τις σωματικές αισθήσεις μπορεί να μας βοηθήσει να απομακρυνθούμε από οποιαδήποτε ιστορία μπορεί να έχουμε σχετικά με τον τομέα της ζωής μας ή το μοτίβο στο οποίο νιώθουμε κολλημένοι.
Νιώστε τα συναισθήματα:
Το κόλλημα είναι σχεδόν πάντα ένα σημάδι ενός συναισθήματος που προσπαθούμε να αποφύγουμε.
Καθώς αρχίζετε να συνδέεστε με τις φυσικές αισθήσεις στο σώμα σας, αρχίστε να παρατηρείτε τυχόν συναισθήματα εκεί.
Υπάρχει θλίψη; Φόβος; Θυμός; Αίσθημα αδυναμίας;
Στο μέτρο του δυνατού, αφήστε ότι προκύψει να είναι εκεί, χωρίς κρίση.
Και αν είστε πολύ μουδιασμένοι ή αποσυνδεμένοι για να αισθανθείτε συναισθήματα, αναρωτηθείτε:
«αν υπήρχε ένα συναίσθημα που σχετίζεται με αυτό το συναίσθημα, ποιο θα μπορούσε να είναι;»
Και παρατηρήστε αν προκύψει κάτι.
Αν όχι, είναι επίσης εντάξει.
Προσδιορίστε τις πεποιθήσεις πίσω από το αίσθημα κολλημένου:
Τώρα που αρχίσατε να νιώθετε το κόλλημα στο σώμα σας και παρατηρείτε ποια συναισθήματα μπορεί να σχετίζονται με αυτό, σας προσκαλώ να αρχίσετε να εντοπίζετε ποιες πεποιθήσεις μπορεί να συμβάλλουν στην έλλειψη ροής.
Εάν έχετε έναν δυνατό εσωτερικό κριτικό, ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να αρχίσετε να ακούτε την αρνητική εσωτερική συζήτηση.
Αυτό μπορεί να σας οδηγήσει να προσδιορίσετε πεποιθήσεις όπως «Δεν είμαι αρκετός»,
«Τίποτα από όσα κάνω δεν σημαίνει τίποτα», «Είμαι χαζός», «Δεν είμαι αρκετός».
Ή μπορεί να αρχίσετε να αισθάνεστε ποιες πεποιθήσεις/φόβοι εμφανίζονται όταν σκέφτεστε την κατάσταση ή το μοτίβο στο οποίο έχετε κολλήσει.
Είτε/ή πεποιθήσεις είναι επίσης κοινές: «Μπορώ να έχω σύνδεση ή αυτονομία, αλλά όχι και τα δύο».
«Είτε οι ανάγκες μου θα καλυφθούν, είτε οι δικές τους».
Οι περιοριστικές πεποιθήσεις μας μπορεί επίσης να κληρονομηθούν από τους προγόνους μας, ειδικά αν αυτές οι πεποιθήσεις τους επέτρεψαν να επιβιώσουν.
Φέρτε θεραπεία στον νεότερο εαυτό:
Αρχίστε να αισθάνεστε τη νεότερη εκδοχή σας που μπορεί να έχετε αναπτύξει αυτές τις πεποιθήσεις. Τι συνέβαινε στη ζωή σας εκείνη την εποχή για να οδηγήσει σε αυτή την πεποίθηση;
Εάν αισθάνεστε κατάλληλα, μπορείτε να κλείσετε τα μάτια σας και να φανταστείτε ότι ο ενήλικος εαυτός σας είναι εκεί με τον νεότερο εαυτό σας.
Ενημερώστε τον/την/τους ότι είστε εκεί.
Ότι σε νοιάζει. Ότι δεν είναι πια μόνοι.
Ίσως πείτε τους ότι ήταν έξυπνο εκ μέρους τους να αναπτύξουν αυτή την πεποίθηση με βάση την εμπειρία τους.
Και ότι είναι απλώς μια πεποίθηση.
Όχι η απόλυτη αλήθεια. Εάν εσείς και ο νεότερος εαυτός σας είστε έτοιμοι να εγκαταλείψετε την πεποίθησή σας, μπορείτε να το γράψετε και μετά να το διαγράψετε ή να το σκίσετε.
Στη συνέχεια, μπορείτε να γράψετε ποια νέα πεποίθηση μπορεί να θέλετε να αντικαταστήσετε την παλιά πεποίθηση.
Για παράδειγμα, «είμαι αρκετός». «Είναι ασφαλές για μένα να αρχίσω να εμπιστεύομαι ξανά».
«Η παγίδα είναι ο φόβος. Μπορώ να ανοίξω την πόρτα όποτε θέλω».
Οραματιστείτε τη ζωή σας σε μια κατάσταση ροής:
Τώρα που αρχίσατε να θεραπεύετε τον νεότερο εαυτό σας και να απελευθερώνετε κάποιες από τις περιοριστικές σας πεποιθήσεις, σας προσκαλώ να κλείσετε ξανά τα μάτια σας.
Φανταστείτε ότι είναι 6 μήνες ή ένα χρόνο από τώρα και δεν είστε πλέον κολλημένοι σε αυτόν τον τομέα της ζωής σας ή/και το μοτίβο σας.
Πώς μοιάζει η ζωή σου; Τι νιώθεις εσωτερικά;
Οραματιστείτε το με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες.
Στη συνέχεια, φανταστείτε ότι ρίχνετε αυτήν την εικόνα στο στέμμα σας (στην κορυφή του κεφαλιού σας) και αφήστε την να κυματίζει σε όλο σας το σώμα.
Η πρόσκληση είναι να το κάνετε αυτό κάθε μέρα για 21 ημέρες.
