Επιτίθεσαι στους μαθητές σου.
Πιέζεις, ο καθένας μας είναι έτοιμος για το οτιδήποτε όταν έρθει η ώρα του.
Δεν αφήνεις τον μαθητή να επιλέξει.
Δεν συγχωρείς.
Δεν ευγνωμονείς.
Δεν σέβεσαι τον μαθητή και την προσωπικότητά του.
Δεν σέβεσαι την τεχνική και την φιλοσοφία που διδάσκεις.
Δεν σέβεσαι τον χρόνο σου και τον χρόνο των άλλων.
Κατηγορείς και κουτσομπολεύεις άλλους δασκάλους, άλλους θεραπευτές και τις μεθόδους τους.
Κατακρίνεις τι είναι σωστό και τι λάθος σ’άλλους δασκάλους και θεραπευτές.
Μιλάς πολύ με το ”εγώ, όποιος γνωρίζει ή είναι σοφός δεν μιλάει, σιωπάει.
Δεν κατανοείς πως διδάσκεις μια πνευματική/θεραπευτική τεχνική που συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται καθώς αλλάζει και εξελίσσεται σε υψηλότερες συχνότητες και δονήσεις ο ίδιος ο δάσκαλος/θεραπευτής, μέσα από διαρκής πνευματική αναζήτηση και αυτογνωσία.
Δεν διδάσκεις με αλήθεια, αγάπη, ταπεινότητα, υπευθυνότητα και αγνότητα.
Υπόσχεσαι πράματα και τεχνικές που δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις και δεν τα γνωρίζεις.
Δεν προσφέρεις με κατανόηση, απλότητα και αμεσότητα.
Μιλάς αρνητικά για άλλους,δασκάλους, θεραπευτές ή ακόμα και για τον κλάδο της ιατρικής και ψυχολογίας καθώς και τα άτομα που υπηρετούν αυτές τις ειδικότητες.
Εκμεταλλεύεσαι συναισθηματικά τους μαθητές.
Εκμεταλλεύεσαι ερωτικά τους μαθητές.
Υπόσχεσαι κάτι δωρεάν και στο τέλος ζητάς αποζημίωση.
Δεν κατανοείς πως κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε οι δάσκαλοι, ούτε οι μαθητές,ούτε οι θεραπευτές, κανένας μας.
Δεν κατανοείς πως η θεραπεία είναι μια συνεχόμενη διδασκαλία.
Μπαίνεις σε συζητήσεις που αφορούν αρνητικούς σχολιασμούς μαθητών, θεραπευτών, δασκάλους, τεχνικών, φιλοσοφιών.
Όλα έχουν την σωστή σειρά και θέση τους γύρω μας.
Δεν είσαι πρόθυμος να απαντήσεις σε απορίες, να στηρίξεις, να καθοδηγήσεις, να φωτίσεις.
Ανταγωνίζεσαι, άλλους δασκάλους και θεραπευτές, ζηλεύεις και στοχεύεις με μνησικακία.
Δεν αναγνωρίζεις στον εαυτό σου τα αρνητικά συναισθήματα, για να τα θεραπεύσεις και λειτουργεί περισσότερο το γήινο κομμάτι σου από το πνευματικό σου.
Δεν ενθαρρύνεις τους μαθητές σου.
Δεν κατανοείς ότι μοιράζεις τις γνώσεις σου με χαρά και βλέπεις τον άλλον μόνο ως πελάτη καθαρά.
Μπαίνεις σε αντιπαράθεση με άτομα που αμφισβητούν τον κόσμο σου, την τεχνική σου και την μέθοδο διδασκαλίας σου.
Δεν σέβεσαι την πνευματική και θρησκευτική επιλογή των άλλων.
Δεν εργάζεσαι για το ανώτερο καλό όλων.
Παραμένεις πάντα απλός και ταπεινός χωρίς έπαρση, χωρίς “Εγώ”, στην διδασκαλία ή στην θεραπεία.
Άλλωστε, όλοι είμαστε μαθητές και δάσκαλοι όλων και κανένας δεν είναι μαθητής για πάντα.
