Η Μούσα είναι η έμπνευσή σας.
Στην ελληνική μυθολογία, οι μούσες ήταν οι θεές των καλών τεχνών και των παραστατικών τεχνών.
Η λέξη προέρχεται από τη λατινική λέξη musa, μεταφράζεται σε «σκέφτομαι στη σιωπή».
Οι Έλληνες έβλεπαν τη μούσα τους ως ενσαρκωμένες πνευματικές θεές, και έτσι είναι η Μούσα μου και για μένα.
Έρχεται σε μένα ως θεϊκό πνεύμα και με ωθεί, με εμπνέει, με κάνει να «σκέφτομαι σιωπηλά» με λέξεις, εικόνες, και ιδέες που πραγματοποιούνται μέσα από τα χέρια μου.
Είμαι ευγνώμων για τη Μούσα μου και την έμπνευσή της.
Ανάψτε ένα πορτοκαλί κερί, θυμιατίστε με λίγο τριαντάφυλλο και λεβάντα ή θυμάρι και πείτε τα παρακάτω χαρούμενα λόγια δυνατά:
«Σε καλώ, Μούσα, σοφή θεά της δημιουργικής δύναμης
και σου ζητώ να αναπνεύσεις τη ζωή σου μέσα από το πνεύμα μου,
φέρνοντας τις ευλογίες του οράματος και της φαντασίας σου.
Κούνησε το χέρι μου, μάγεψε την ψυχή μου, χαροποίησε τις αισθήσεις μου
με τις θεϊκές σου γοητείες.
Δείξε μου τα δώρα που διαθέτει μόνο το πνεύμα μου,
μοναδικές προσφορές που μόνο εγώ έχω σκοπό να ζωντανέψω.
Και όταν το πνεύμα μου είναι χαμηλό, Μούσα, υπενθύμισέ μου
ότι έχω τις ικανότητες, τις ικανότητες και τη σοφία
να εκδηλώνω τα χαρίσματά μου για το καλό όλων.
Υπόσχομαι να ακολουθήσω το παράδειγμά σου, Μούσα,
μέρα και νύχτα καθώς συνεργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε
αυτό που τώρα είναι μόνο ένα όνειρο, ένα όραμα, ένας ψίθυρος.
Έτσι είναι και έτσι ας γίνει».
Όταν ο άνεμος κινείται γύρω σου και το αεράκι φυσά ξαφνικά, μείνε ακίνητη.
Η Μούσα σου είναι εκεί.
