Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα δεν είναι εύκολο να μαθευτεί, εξαιτίας των ακόλουθων σημείων.
Αυτά τα σημεία στα οποία έχει δοθεί έμφαση πρέπει να γίνουν αποδεκτά απ’ τους σπουδαστές σαν μια λειτουργική υπόθεση πριν από οποιαδήποτε επιχειρούμενη εργασία:
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα συνδέεται με το όλο πρόβλημα της ενέργειας, αλλά ιδιαίτερα με την ενέργεια που χειρίζεται το άτομο και με τις δυνάμεις με τις οποίες το άτομο σχετίζεται με άλλα άτομα ή ομάδες.
Χάρη σαφήνειας θα ονομάσουμε:
I. ΕΝΕΡΓΕΙΑ: όλες τις δυνάμεις που εισρέουν στην ατομική μορφή απ’ οποιαδήποτε κατεύθυνση και πηγή.
Σ’ αυτές τις κύριες ενέργειες έχουν συχνά δοθεί τα ονόματα “σουτράτμα” ή “νήμα της ζωής” ή “αργυρή χορδή”.
II. ΔΥΝΑΜΗ: όλες τις ενέργειες που, έπειτα από κατάλληλο χειρισμό και συγκέντρωση, προβάλλονται απ’ το άτομο ή την ομάδα προς κάθε κατεύθυνση και με πολλά πιθανά κίνητρα, μερικά αγαθά και πολλά ιδιοτελή.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα, μιλώντας τεχνικά και για ομαδικό σκοπό, είναι ειδικά η επιστήμη της εκδήλωσης του φωτός με τα αποτελέσματά της της αποκάλυψης και των επακόλουθων αλλαγών.
Πρέπει να θυμάστε ότι:
I. Το φως έχει υπόσταση και απ’ τη σκοπιά του πνεύματος αποτελεί εξιδανίκευση ή ανώτερη μορφή της απτής ύλης.
II. Το φως είναι επίσης η ποιότητα ή το κύριο χαρακτηριστικό της ψυχής στο βασίλειό της και του αιθερικού σώματος (μια αντανάκλαση τελικά της ψυχής) στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης.
III. Το αντικείμενο της επιστήμης με την οποία ασχολούμαστε, είναι να συγχωνεύσει το κατώτερο και το ανώτερο φως, έτσι ώστε ένα φως ν’ αστραποβολήσει σε φυσική εκδήλωση και να επέλθει συνεπώς μια σύνθεση φωτός.
IV. Τεχνικά μιλώντας, υπάρχουν δύο σώματα φωτός – το ζωτικό ή αιθερικό σώμα και ο φορέας της ψυχής. Το ένα είναι αποτέλεσμα αιώνων ενσαρκούμενης ζωής και γίνεται με το χρόνο μια ισχυρή δεξαμενή ενεργειών που έχουν συλλεγεί από ένα πλατύ φάσμα επαφών, μολονότι ρυθμίζεται απ’ τον ακτινικό τύπο στις τρεις του όψεις.
Το αιθερικό σώμα υπάρχει και λειτουργεί σήμερα δυναμικά.
Το σώμα της ψυχής βρίσκεται στη διαδικασία της βραδείας κατασκευής του και είναι εκείνη η “οικία αχειροποίητος, αιωνία εν τοις Ουρανοίς” στην οποία αναφέρεται η Καινή Διαθήκη (II Κορ. 5:1).
Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται στο αιθερικό σώμα και στην κατασκευή του και η Καινή Διαθήκη ασχολείται με τη δόμηση του πνευματικού σώματος.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα πρέπει να μελετηθεί με τρεις τρόπους:
I. Συγκεκριμένα και σε σχέση με το αιθερικό σώμα που είναι μια πραγματική, απτή μορφή και που θεωρείται έτσι απ’ τη σύγχρονη επιστήμη (παρότι δεν έχει γίνει ακόμη παγκόσμια παραδεκτό).
II. Εγωϊκά και σε σχέση με την ψυχή και με το “σώμα φωτός” δια του οποίου ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να λειτουργεί στον κόσμο των ψυχών και το οποίο – όταν σμίξει και συγχωνευθεί με το αιθερικό σώμα – επιφέρει την εκδήλωση της θειότητας πάνω στη γη κατά ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ανάλογα με την έκταση της συγχώνευσης και τη συνειδητή αναγνώριση απ’ το άτομο της επιτευχθείσας συγχώνευσης.
III. Αφηρημένα και σε σχέση με τη γνώση-σοφία, που είναι δύο λέξεις που χρησιμοποιούνται αναφορικά με τη δύναμη και την ενέργεια και με τη χρήση τους απ’ το άτομο στο περιβάλλον και τις επαφές του.
Στοχασθείτε αυτές τις λέξεις.
Θ’ αντιληφθείτε πόσο αναγκαίο είναι να υπάρχει κάποια ικανότητα για αφηρημένη σκέψη πριν μπορέσουν να γίνουν κατανοητές οι αληθινές επιπτώσεις της νέας αυτής επιστήμης.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα ασχολείται με το πρόβλημα της συνέχειας της συνείδησης και με το πρόβλημα της ζωής και του θανάτου.
Διατηρήστε καθαρά στο νου σας αυτά τα δύο θέματα, γιατί είναι βασικά και σημαντικά.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα ασχολείται με το τριπλό νήμα που συνδέει:
I. Την ενάδα, την ψυχή και την προσωπικότητα, συνδέοντας και τους τρεις περιοδικούς φορείς κι ενοποιώντας και τις επτά αρχές.
II. Την τριπλή προσωπικότητα με το περιβάλλον της στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης ενασχόλησης και αργότερα με τους άλλους δύο κόσμους (που έτσι γίνονται πέντε) της υπερανθρώπινης έκφρασης.
III. Τον συνειδητά δημιουργικό άνθρωπο με τον κόσμο των ιδεών.
Μ’ αυτές πρέπει να έρθει σ’ επαφή και να τις εκφράσει μέσω δημιουργικού έργου, γεφυρώνοντας έτσι με το φως:
Τον κόσμο των ψυχών με τον κόσμο των φαινομένων.
Το βασίλειο του υποκειμενικού κάλλους και πραγματικότητας με τον εξωτερικό απτό κόσμο της φύσης.
Τον εαυτό του με τους άλλους.
Τη μια ομάδα με την άλλη.
Αργότερα, όταν το θείο Σχέδιο γίνει πραγματικότητα γι’ αυτόν, το τέταρτο βασίλειο (το ανθρώπινο) με το πέμπτο βασίλειο (το Βασίλειο του Θεού).
Τελικά, την ανθρωπότητα με την Ιεραρχία.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα είναι η επιστήμη του τριπλού νήματος που υπάρχει απ’ την ίδια την αρχή του χρόνου και συνδέει τον άνθρωπο σαν άτομο με την εναδική του πηγή.
Η αναγνώριση αυτού του νήματος και της χρήσης του συνειδητά σαν της Ατραπού και του μέσου για παντοτινά επεκτεινόμενες επαφές, έρχεται σχετικά αργά στην εξελικτική διαδικασία.
Ο στόχος για όλους τους ζηλωτές και μαθητές είναι ν’ αποκτήσουν επίγνωση αυτού του ρεύματος ενέργειας στις ποικίλες του διαφοροποιήσεις και να χρησιμοποιήσουν συνειδητά αυτές τις ενέργειες με δύο τρόπους:
Στην αυτοανέλιξη εσωτερικά και στην υπηρεσία του σχεδίου για την ανθρωπότητα.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα διδάσκει ορισμένες θεμελιώδεις αλήθειες για το νήμα, μερικές απ’ τις οποίες θα μπορούσαν ν’ απαριθμηθούν ως εξής:
α. Το νήμα της ζωής έρχεται κατευθείαν απ’ την ενάδα ή τον ΕΝΑ.
Αυτό το νήμα αγκυροβολεί στην καρδιά κατά την ενσάρκωση.
Εκεί είναι η έδρα της ζωής.
β. Το νήμα της συνείδησης έρχεται κατευθείαν απ’ την ψυχή.
Αγκυροβολεί στο κεφάλι.
Εκεί είναι η έδρα της συνείδησης.
γ. Το νήμα της δημιουργικής δραστηριότητας εισάγεται και δομείται απ’ το
ανθρώπινο ον.
Αγκυροβολεί, όταν κατασκευασθεί ικανοποιητικά, στο λαιμό.
Αυτό το νήμα είναι μια επέκταση ή σύνθεση των δύο βασικών νημάτων.
Το καθαυτό δημιουργικό νήμα έχει τριπλή φύση.
Κατασκευάζεται αργά με το πέρασμα των αιώνων απ’ τον άνθρωπο.
Καθώς αυτός γίνεται αληθινά εναργής απ’ την άποψη της νοήμονος επίγνωσης
και της επιθυμίας να εκφρασθεί πλήρως, η διαδικασία επιταχύνεται υλικά.
Τα τρία αυτά αυτοδημιούργητα μικρότερα νήματα που απαρτίζουν το τρίτο νήμα της ανταχκάρανα, εκτείνονται τελικά:
Απ’ το φυσικό σώμα στο αιθερικό σώμα, περνώντας απ’ την καρδιά στη σπλήνα κι από εκεί στο σώμα της πράνα, το ζωτικό ή αιθερικό σώμα, ενώνεται με δύναμη απ’ τα εγωϊκά πέταλα θέλησης.
Απ’ το αιθερικό σώμα στο αστρικό σώμα.
Αυτό το νήμα περνά απ’ το ηλιακό πλέγμα στην καρδιά κι από εκεί στο αστρικό σώμα, συλλέγοντας την ενέργεια του νήματος που αναφέρθηκε παραπάνω, ενώνεται με δύναμη απ’ τα πέταλα αγάπης.
Απ’ το αστρικό σώμα στο νοητικό φορέα.
Αυτό το νήμα περνά απ’ το κέντρο άζνα στο κεφαλικό κέντρο κι από εκεί στο νοητικό σώμα, συλλέγοντας την ενέργεια απ’ τα προαναφερθέντα δύο άλλα νήματα, ενώνεται με τη δύναμη απ’ τα πέταλα γνώσης.
Παρότι οι τρεις αυτές ενέργειες υφαίνονται τελικά σ’ ένα νήμα, παραμένουν ωστόσο διακριτές. Πρέπει να έχετε κατά νου ότι το σώμα της ψυχής κατασκευάζεται από αγνό λευκό φως, ενώ το φως απ’ το οποίο γίνεται το αιθερικό σώμα είναι χρυσό.
Η Επιστήμη της Ανταχκάρανα ασχολείται συνεπώς με ολόκληρο το εισερχόμενο σύστημα ενέργειας, με τις διαδικασίες χρήσης και μετασχηματισμού και συγχώνευσης.
Ασχολείται ακόμη με τις εξερχόμενες ενέργειες και τη σχέση τους προς το περιβάλλον κι αποτελεί τη βάση της επιστήμης των κέντρων δύναμης.
Οι εισερχόμενες και οι εξερχόμενες ενέργειες συνιστούν τελικά δύο μεγάλους σταθμούς ενέργειας, που ο ένας χαρακτηρίζεται από δύναμη κι ο άλλος από αγάπη και οδηγούν όλοι στη φώτιση του ατόμου και της ανθρωπότητας σαν σύνολο, διαμέσου της Ιεραρχίας που απαρτίζεται από άτομα.
Αυτή είναι βασικά η Επιστήμη της Ατραπού.
Η ανταχκάρανα είναι λοιπόν το νήμα της συνείδησης, της νοημοσύνης και ο ανταποκριτικός πράκτορας σ’ όλες τις αισθαντικές αντιδράσεις.
Το ενδιαφέρον σημείο που πρέπει να έχουμε υπόψη κι εκεί όπου πρέπει να θέσουμε έμφαση τώρα είναι ότι αυτό το νήμα της συνείδησης ανελίσσεται από την ψυχή κι όχι απ’ την ενάδα.
Η Παγκόσμια Ψυχή διαχύνει το αραχνοΰφαντο νήμα της αισθαντικής συνείδησης σ’ όλες τις μορφές, σ’ όλα τα σωματικά κύτταρα και σ’ όλα τα άτομα.
Η ανθρώπινη ψυχή, ο ηλιακός άγγελος, επαναλαμβάνει τη διαδικασία σε σχέση με τη σκιά κι αντανάκλασή της, την προσωπικότητα.
Αυτό αποτελεί τμήμα του δημιουργικού έργου της ψυχής.
Αλλά το ανθρώπινο ον με τη σειρά του πρέπει επίσης να γίνει δημιουργικό με τη νοητική έννοια του όρου και πρέπει να επαναλάβει τη διαδικασία, γιατί σ’ όλα τα σημεία ο μικρόκοσμος μοιάζει με το μακρόκοσμο.
Συνεπώς μέσω του νήματος της ζωής η ψυχή δημιουργεί και αναπαράγει μια προσωπικότητα δια της οποίας θα λειτουργεί.
Έπειτα μέσω της δόμησης της ανταχκάρανα η ψυχή πρώτα απ’ όλα αναπτύσσει προς τα κάτω μια αισθαντικότητα στο φυσικό πεδίο κι αργότερα γεφυρώνει το χάσμα – μέσω διαλογισμού και υπηρεσίας – μεταξύ των τριών νοητικών όψεων.
Έτσι συμπληρώνει τη δημιουργία της ατραπού της επιστροφής προς το Κέντρο, η οποία πρέπει να παραλληλίζεται με την ατραπό της εξόδου.
Έχω πια ολοκληρώσει την εισαγωγική μου παρουσίαση των θεμελιωδών στοιχείων που θα κυριαρχήσουν στα εκπαιδευτικά συστήματα της μελλοντικής εποχής.
Υπήρξε αναγκαίο για όλους σας – και για εκείνους που θα μελετήσουν αργότερα αυτές τις οδηγίες σχετικά με τη νέα εκπαίδευση – ν’ αποκτήσετε κάποια αντίληψη των θεμελιωδών συμπερασμάτων και των βασικών τάσεων του παρελθόντος κι ακόμη κάποιες ιδέες, οσοδήποτε ασαφείς, για τη γραμμή πάνω στην οποία μπορεί ν’ αναμένεται πως θα επέλθουν κύριες αλλαγές.
Μπορείτε λοιπόν ν’ αρχίσετε να εργάζεσθε με νοημοσύνη και με όσο μικρότερη απώλεια χρόνου γίνεται.
Απομένει πλέον να γίνει η διδασκαλία που έχω δώσει πρακτική στα επακόλουθά της.
Η Νέα Εκπαίδευση πρέπει τώρα ν’ αντικαταστήσει εκείνο που είναι παλιό και που αποδείχθηκε τόσο λαθεμένο, ώστε δεν μπόρεσε ν’ αποτρέψει το παγκόσμιο ολοκαύτωμα που σημάδεψε τα χρόνια 1914-1945.
Πρέπει αυτό να εκτοπισθεί.
Υπάρχουν βήματα που πρέπει να κάνει η ανθρωπότητα.
Και μόνο ένα νέο είδος εκπαίδευσης και μια διαφορετική στάση απέναντι στις εκπαιδευτικές διαδικασίες (που θα επιβληθούν στους πολύ νέους κάθε έθνους) θα επιτρέψουν στην ανθρωπότητα να τα πραγματοποιήσει.
Ένας νέος κύκλος εμπειρίας, ψυχολογικής ανάπτυξης και νέων εκπαιδευτικών διαδικασιών επίκειται.
Όσα έδωσα εδώ κι αλλού για την Επιστήμη του Διαλογισμού, της Υπηρεσίας και σχετικά με την Ανταχκάρανα, παρέχουν μια μέθοδο, έναν τρόπο, μια υπόσχεση και μια ένδειξη για όλα αυτά.
{Ο Θιβετανός_ Alice Bailey_Εκπαίδευση Στη Νεα Εποχή}
