Μια ευλογία, απείρως φωτεινή και χρήσιμη, είναι η σύνδεσή μας με το Reiki.
Κάθε μέρα μπορούμε να επαναφορτίζουμε το φως και τη δύναμη μέσα μας και γύρω μας, να αντλούμε απευθείας από αυτή την πηγή, να ανακαλύπτουμε ξανά το κέντρο μας και να καθαρίζουμε και να θεραπεύουμε όλο μας το όλον σε όλα του τα επίπεδα.
Είναι ξεκάθαρο ότι μπορούμε μόνο να κάνουμε μια σαρωτική αλλαγή με το Ρέικι αν το χρησιμοποιούμε τακτικά και συχνά, μια συνεχής, τακτική εφαρμογή της πρακτικής μας, οδηγεί σε μόνιμη και σταθερή στροφή προς το φως.
Μετά από λίγο καιρό μπορούμε να δούμε ότι η ψυχή μας έχει αλλάξει πραγματικά, ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το άγχος, ότι η εσωτερική ειρήνη μπορεί να διατηρηθεί ευκολότερα, ότι είμαστε μέσα,είμαστε και έξω ,αισθανόμαστε πιο ευτυχισμένοι, και αναζωογονημένοι.
Ωστόσο, αν θέλουμε να μάθουμε συνειδητά με το Ρέικι να δεχτούμε την πρόκληση της ύπαρξής μας, είναι καλό να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να συνδέσουμε αποτελεσματικά την πρακτική του Ρέικι με τη δική μας προσωπική ανάπτυξη.
Όσο πιο συνειδητά πλησιάζουμε τη δική μας πορεία στη ζωή ως μαθησιακή εμπειρία, τόσο περισσότερο θα είμαστε σε θέση να είμαστε ανθεκτικοί και βιώσιμοι και επίσης να είμαστε σε θέση να αφήσουμε το παρελθόν και οτιδήποτε το βαραίνει.
Προχωρώντας στη πρακτική του ρέικι, μπορεί να μας δείξει τρόπους και λύσεις που οδηγούν σε περισσότερη ευτυχία και ευημερία σε όλους τους τομείς της ζωής.
Μετά τις προσωπικές συνεδρίες ή αυτοθεραπείες με το σύστημα ρέικι τα προβλήματα δεν φαίνονται πια τόσο τρομερά, το Ρέικι μας απελευθερώνει δείχνοντας την εμπιστοσύνη μας στη ζωή.
Το σύννεφο που βλέπουμε δεν είναι ολόκληρος ο ουρανός, ο ουρανός είναι πάντα εκεί και θα συνεχίσει να είναι.
Το ρέικι μας βοηθάει να αναγνωρίσουμε το «σύννεφο» όπως πραγματικά είναι, ένα παροδικό, μεταβλητό φαινόμενο.
Ως αφετηρία για να μπορέσουμε να αλλάξουμε κάτι (στο θετικό), πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο ζούμε σ’αυτήν την γήινη ύπαρξη, θα αντιμετωπίσουμε επίσης δυσκολίες, πράγματα που εμποδίζουν την εκπλήρωση των στόχων μας.
Αν χάσουμε την ελπίδα και αποθαρρυνθούμε από αυτές τις δυσκολίες, μειώνουμε την ικανότητά μας να τις αντιμετωπίσουμε.
Από την άλλη πλευρά, εάν θυμόμαστε ότι όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά όλα τα όντα αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες, αυτή η συνειδητοποιήσει ενισχύει την αποφασιστικότητά μας και την ικανότητά μας να ξεπεράσουμε τις δικές μας.
Όταν θυμόμαστε την ταλαιπωρία των άλλων, και με την αίσθηση της συμπόνιας, που το ρέικι ενεργοποιεί, η δική μας ταλαιπωρία γίνεται τέτοια που μπορούμε να την χειριστούμε.
Στην πραγματικότητα, με αυτή τη στάση, κάθε εμπόδιο μπορεί να θεωρηθεί ως μια πολύτιμη ευκαιρία για να βελτιώσουμε το μυαλό μας, μια ευκαιρία για να ενισχύσουμε τη συμπόνια μας.
Μπορούμε να αναπτύξουμε αληθινή συμπάθεια για τους άλλους και, ως εκ τούτου, η ηρεμία και η εσωτερική μας δύναμη θα αναπτυχθούν.
Γιατί το ρέικι δίνει αγάπη, είναι αγάπη, είναι συμπόνια.
Είναι το άγγιγμα της καρδιάς.
Είναι όμορφο να μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ με την αίσθηση της ευγνωμοσύνης στην καρδιά μου για όλες τις ευλογίες που μπορώ να λάβω και να μοιραστώ.
Αυτό, είναι ο πραγματικός δρόμος που οδηγεί στην ολοκλήρωση της ψυχής.
{Νεκταρία Σπυροπούλου}
