Τίποτα δεν είναι τόσο σημαντικό
Για την ανάκτηση του γυναικείου προσώπου του Θεού όσο και μια πλούσια και σεβαστή κατανόηση των παραδόσεων των Πρώτων Λαών του κόσμου.
Σε αυτά διατηρείται η αρχική ανθρώπινη σχέση μας με τη Μητέρα Γη σε όλη της τη σοφία, την ταπεινότητα και τη θεϊκή λάμψη της.
Τα τραγούδια, οι μύθοι, τα τελετουργικά και τα έθιμα των ιθαγενών λαών που έχουν διατηρήσει την αλήθεια τους ενάντια σε τεράστιες πιθανότητες μας μιλούν για το μεγαλείο της γης, τα θαύματα της φύσης, τους μυστηριώδεις και θαυμάσιους τρόπους με τους οποίους περιβάλλει η Μητέρα Γη, μας υποστηρίζει και μας διδάσκει κάθε στιγμή.
Ακούγοντας ταπεινά τις παραδόσεις
Αυτών των ιθαγενών λαών, θυμόμαστε ποιοι ήμασταν κάποτε και τι μπορούμε ακόμα να είμαστε. Μπορούμε να βιώσουμε και πάλι τη γυμνή θεϊκή αλήθεια του φυσικού κόσμου και να μάθουμε από αυτήν την εμπειρία να σεβόμαστε τους νόμους της φύσης.
Και τι μας λένε οι αυτόχθονες παραδόσεις για την ανθρώπινη και φυσική ζωή, αν ακούσουμε;
Μας δείχνουν τους τρεις νόμους της ιερής γυναικείας πραγματικότητας, του Νόμου της Ενότητας, του Νόμου του Ρυθμού και του Νόμου της Αγάπης του Χορού.
Συγκεντρωμένοι αυτοί οι τρεις νόμοι
Αντιτίθενται στις κατακερματισμένες, εκμεταλλευτικές, αυτο-εμφανιζόμενες μορφές μας, να γνωρίζουμε και να ζούμε μια εντελώς διαφορετική, πολύ πλουσιότερη, και πιο λογική εικόνα για το ότι πρέπει να είμαστε ανθρώπινοι και θεϊκοί και ζωντανοί στη φύση.
{Andrew Harvey και Anne Baring}
