Wowicake, Τι είναι πραγματικό, πώς είναι ο κόσμος
Ένας ηλικιωμένος Ινδός ρωτήθηκε κάποτε ποια ήταν η αλήθεια και απάντησε:
«Δεν νομίζω ότι έζησα αρκετά καιρό για να ξέρω ποια είναι η αλήθεια.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι χωρίς αυτήν, η Iktomi (Στη μυθολογία της Λακότα, η Iktomi είναι πνεύμα αραχνών και ηρώων πολιτισμού για τους λαούς της Λακότα) θα ήταν το πιο ισχυρό πλάσμα στη γη ».
Σήμερα για να μιλήσουμε για την αλήθεια, θα στραφούμε σε αυτό το θρυλικό πλάσμα, Iktomi.
Όλοι οι άνθρωποι της Λακότα γνωρίζουν πολύ καλά τις περιπέτειες της Iktomi και η φήμη της δεν προέρχεται από ιδιότητες, αντίθετα, η Iktomi ήταν διάσημη για το ότι ήταν εξαιρετικά παραπλανητική.
Από τη φύση της τεμπέλα, δεν ασχολήθηκε ποτέ να βρει ένα μέρος για να ζήσει, ποτέ δεν ήθελε να μάθει πώς να κυνηγάει το φαγητό της και έζησε για να παίζει κόλπα σε όσους διέσχιζαν το δρόμο της.
Ένα όμορφο καλοκαιρινό απόγευμα, η Iktomi περιπλανήθηκε στις πεδιάδες αναζητώντας εύκολη λεία.
Το στομάχι της γουργούριζε από πείνα, αλλά δεν είχε σκοπό να κάνει μεγάλη προσπάθεια για να βρει φαγητό.
Υπήρχαν πολλά ψάρια στο ποτάμι, αλλά αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να αρπάξει μερικές ακρίδες για να πιάσει τα ψάρια και γνωρίζετε, ότι οι ακρίδες ήταν πολύ δύσκολο να πιαστούν.
Έτσι η Ικτόμη αποφάσισε ότι δεν θα έτρωγε ψάρια εκείνη την ημέρα.
Κάθισε σε ένα μικρό λόφο για να ξεκουραστεί για λίγο όταν, εκτός από τον θόρυβο του στομάχου της, άκουσε κάτι σαν γέλιο από μακριά, πέρα από τον άνεμο.
Το τελευταίο πράγμα που ήθελε να ακούσει η Iktomi ήταν το γέλιο.
Αλλά κατέληξε να είναι περίεργη και αποφάσισε να ελέγξει από πού προήλθε αυτός ο ενοχλητικός ήχος.
Σε μια κοντινή λίμνη, η Iktomi είδε δεκάδες πάπιες να κολυμπούν και να χορεύουν χαρούμενα.
Για την Iktomi αυτό ήταν ένα όραμα.
Τι γεύμα θα μπορούσε να είχε;
Άρχισε να σκέφτεται πώς να πιάσει μερικές από αυτές τις χυμώδεις πάπιες, αβίαστα, φυσικά.
Ένα τρελό σχέδιο ξεκίνησε σύντομα στο μυαλό της (ήταν πολύ καλή σε αυτό).
Μάζεψε μερικά κλαδιά στο έδαφος, τα έδεσε σαν δέσμη και με σταθερά βήματα άρχισε να περπατά προς τη λίμνη.
Φαινόταν πολύ απασχολημένη, σαν να είχε μια σημαντική αποστολή.
Προσποιήθηκε ότι δεν ήταν εκεί.
Όμως μια από τις πάπιες την αναγνώρισε και φώναξε στους άλλους:
“Κοιτάξτε, είναι η Iktomi!” και προκάλεσε χαμό.
Όλες άρχισαν να πετούν, αλλά ο Iktomi προσποιήθηκε ότι δεν ήταν αυτή και συνέχισε να περπατά, με μια δέσμη κλαδιών στην πλάτη της.
Αυτό ήταν πολύ παράξενο.
Σταδιακά οι πάπιες άρχισαν να επιστρέφουν στη λίμνη.
Όλες έμειναν έκπληκτες όταν είδαν την Iktomi ότι τους προσπερνάει χωρίς να τις κοιτάζει.
“Iktomi”, φώναξε μία από τις πάπιες.
Αλλά η Iktomi συνέχισε να περπατά.
“Iktomi”, επέμεινε μια άλλη πάπια.
Στη συνέχεια, η Iktomi σταμάτησε και κοίταξε τη λίμνη, σαν να εκπλησσόταν όταν είδε τόσες πάπιες μαζί, να κολυμπούν ανέμελες.
“Γειά” είπε.
“Πως είναι οι φίλοι σου; Όμορφη μέρα, έτσι δεν είναι; “
«Χορεύουμε και γιορτάζουμε αυτήν την όμορφη μέρα», απάντησε η πάπια.
«Χαίρομαι για σένα» απάντησε η Iktomi και γύρισε για να συνεχίσει το περπάτημα της.
Οι πάπιες ενθουσιάστηκαν από αυτή τη στάση.
Η Iktomi δεν έπαιζε, σαν την Iktomi που ήξεραν.
«Περίμενε», είπαν.
“Τι κάνεις; Γιατί κουβαλάς όλα αυτά τα κλαδιά; “
Η Ικτόμη προσποιήθηκε ότι βιαζόταν και απάντησε:
«Αυτά δεν είναι μόνο κλαδιά. Είναι τραγούδια! Είναι πολύ ιερά τραγούδια!
Πηγαίνω σε μια γιορτή κοντά στο ποτάμι. “
Πήρε ξανά τα κλαδιά στην πλάτη της και άρχισε να περπατά ξανά.
“Με περιμένουν”, είπε. “Πρέπει να φτάσω πριν από το ηλιοβασίλεμα.”
Οι πάπιες ταράχτηκαν από αυτό και είπαν:
«Περίμενε, περίμενε! Μην πας ακόμα. Τραγούδησε ένα από τα τραγούδια σου για να χορέψουμε. “
Η Iktomi δίστασε, κοιτάζοντας ανήσυχη και απάντησε:
«Όχι. Δεν μπορώ να το κάνω. Έχω πολύ δρόμο ακόμη. Με περιμένουν! Επίσης, είναι ιερά τραγούδια και δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να τραγουδήσω ένα από αυτά για εσάς. Δεν τα γνωρίζω καν”.
Οι ενθουσιασμένες πάπιες φώναξαν από κοινού: «Θέλουμε να ακούσουμε ένα τραγούδι! Μόνο ένα!” και περικύκλωσαν την Iktomi που μπορούσε μόνο να σκεφτεί τι υπέροχο γεύμα θα μπορούσε να έχει, με αυτές τις παχουλές, ζουμερές πάπιες.
“Εντάξει”, απάντησε. “Θα τραγουδήσω ένα τραγούδι και μετά θα συνεχίσω.”
Χαρούμενες οι πάπιες επέστρεψαν στη λίμνη, γιορτάζοντας εν αναμονή.
Στη συνέχεια, η Iktomi έβαλε όλα τα κλαδιά στο έδαφος και επέλεξε προσεκτικά ένα από αυτά.
Ήταν ένας ισχυρό, στιβαρό κλαδί που θα ήταν τέλειο για αυτό που είχε στο μυαλό της.
Ήταν το τέλειο τραγούδι για αυτές τις πάπιες.
«Είναι αυτό», είπε η Iktomi και για άλλη μια φορά οι πάπιες κουνήθηκαν με χαρά.
«Τώρα», είπε η Iktomi, «αφού το τραγούδι είναι ιερό, υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να κάνετε όταν αρχίσω να τραγουδάω»
«Πες μας τι είναι. Πες μας τι να κάνουμες;» φώναξαν οι πάπιες.
«Όταν αρχίσω να τραγουδάω, πρέπει να κλείσετε τα μάτια σας.
Αυτό το τραγούδι είναι ιερό και πολύ δυνατό.
Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί αν ανοίξατε τα μάτια σας κατά τη διάρκεια αυτού.
Θα κλείσω επίσης τα μάτια μου, γιατί ξέρω πόσο ισχυρό είναι αυτό το τραγούδι.
Είναι τόσο ισχυρό που προειδοποιήθηκα να μην το τραγουδήσω με τα μάτια μου ανοιχτά και ότι όποιος το ακούει θα πρέπει να έχει και τα μάτια του κλειστά. Καταλάβατε;”
“Ναι, ναι, καταλαβαίνουμε”.
Ο Ικτόμι έψαχνε για ένα άνετο μέρος για να καθίσει,και είπε: «Πρέπει να σας προειδοποιήσω!
Εάν ανοίξετε τα μάτια σας ενώ τραγουδάω, τα μάτια σας θα είναι κόκκινα για πάντα.
Οπότε, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει, ανεξάρτητα από το τι ακούτε, κρατήστε τα μάτια σας κλειστά.”
“Θα κρατήσουμε τα μάτια κλειστά”, απάντησαν οι πάπιες.
Τότε ο Iktomi άρχισε να τραγουδά:
«Heya, hey, hey, hey, heya ha…» Η Iktomi ήταν καλή τραγουδίστρια.
Οι πάπιες ήταν ευχαριστημένες, έκλεισαν τα μάτια τους και άρχισαν να χορεύουν, χτυπώντας τα φτερά τους στο νερό, κάνοντας πολύ θόρυβο.
Στη συνέχεια, η Iktomi άνοιξε προσεκτικά ένα μάτι και είδε ότι όλες οι πάπιες ήταν εκστατικές, χόρευαν, χτυπώντας τα φτερά τους και φυσικά, με τα μάτια κλειστά.
Σταδιακά, μπήκε στη λίμνη, τοποθετήθηκε ανάμεσα στις πάπιες και με ένα σωστό χτύπημα, σκότωσε την πρώτη πάπια.
Όμως ο θόρυβος από τις άλλες πάπιες, ήταν τόσο δυνατός που κανείς δεν συνειδητοποίησε τι είχε μόλις συμβεί.
Ενθαρρυμένη από την επιτυχία, η Iktomi συνέχισε να τραγουδά και να σφάζει μερικές ακόμη πάπιες.
Επτά από αυτές είχαν ήδη πέσει νεκρές στη λίμνη, όταν μια από τις πάπιες, άνοιξε τα μάτια της και είδε την Ικτόμη ανάμεσα τους με το μεγάλο κλαδί στο χέρι της, έτοιμη να συνεχίσει να χτυπάει τις άλλες.
«Κοίτα!», Φώναξε η πάπια.
«Φύγετε, φύγετε ή η Iktomi θα μας σκοτώσει όλες!
Οι άλλες πάπιες άνοιξαν τα μάτια τους και σοκαρίστηκαν από αυτό που είδαν.
Για πολλές από αυτές ήταν ήδη πολύ αργά.
Το τραγούδι της Iktomi μετατράπηκε σε ένα δυνατό γέλιο καθώς συγκέντρωνε το δείπνο της.
Οι υπόλοιπες πάπιες ήταν μακριά τώρα, αλλά τα μάτια τους είχαν γίνει κόκκινα.
Και από τότε τα μάτια τους, είναι κόκκινα.
Αν μια μέρα η Iktomi σας πει ότι έχει όμορφα τραγούδια για εσάς, μην κλείσετε τα μάτια σας.
Να είστε προσεκτικοί.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρουμε τι μορφή μπορεί να πάρει η Iktomi για να μας εξαπατήσει.
♦
Η αλήθεια είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου.
Υπάρχει η απόλυτη αλήθεια, και μετά υπάρχουν όλες οι ατομικές αλήθειες μας.
Σε αυτόν τον κόσμο της ψευδαίσθησης πρέπει να βασιστούμε στην εσωτερική μας αλήθεια για να μάθουμε προς τα που πηγαίνουμε.
{Iktomi and the Ducks: A Plains Indian Story}
