Σύμφωνα με το λεξικό, η ευγνωμοσύνη είναι
Η πράξη αναγνώρισης ενός ατόμου για κάποιον που του έχει κάνει ένα όφελος, μια βοήθεια ή μια χάρη.
Ωστόσο, η έννοια αυτής της λέξης είναι πολύ ευρύτερη για πολλούς μελετητές και στοχαστές.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον St. Thomas Aquinas, υπάρχουν τρία επίπεδα ευγνωμοσύνης:
Το πρώτο επίπεδο είναι το πιο επιφανειακό και συνίσταται στην αναγνώριση του οφέλους που λαμβάνεται.
Ο δεύτερος είναι ο ενδιάμεσος, το επίπεδο των ευχαριστιών, που συνίσταται στο να δοξάζεις και να ευγνωμονείς.
Το τρίτο επίπεδο είναι το βαθύτερο επίπεδο, το επίπεδο ανταπόδοσης, και συνίσταται στην αποπληρωμή σύμφωνα με τις δυνατότητές σας και σύμφωνα με τις πιο κατάλληλες συνθήκες του χρόνου και του τόπου.
Ως εκ τούτου, αισθανόμαστε συνδεδεμένοι και δεσμευμένοι να δώσουμε κάτι πίσω στον άλλο.
Όταν αναλύουμε τα τρία επίπεδα ευγνωμοσύνης, μπορούμε να δούμε ότι κάθε χώρα ευχαριστεί με διαφορετικό τρόπο.
Στην Αγγλία για παράδειγμα, χρησιμοποιείται ο πιο επιφανειακός τύπος ευγνωμοσύνης.
Επειδή, όταν αισθανόμαστε ευγνώμονες, στα Αγγλικά, λέμε «Ευχαριστώ», το οποίο έχει την καταγωγή του στο ρήμα «να σκεφτεί».
Έτσι, η αίσθηση είναι ότι αυτός που σκέφτεται την εύνοια που έχει λάβει είναι ευγνώμων.
Από την άλλη πλευρά, ορισμένες γλώσσες που προέρχονται από τα λατινικά εκφράζουν το ενδιάμεσο επίπεδο ευγνωμοσύνης.
Όπως το ιταλικό “grazie” και το ισπανικό “gracias” που έχουν την έννοια “Σας δίνω χάρη για αυτό που μου δώσατε”.
Εκτός από το γαλλικό «merci» που έχει το ίδιο νόημα με το έλεος, δηλαδή αναφέρεται στο να ευχαριστούμε για μια χάρη.
Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να στείλετε ένα όμορφο μήνυμα ευγνωμοσύνης στους ανθρώπους.
Tο να αναγνωρίζουμε ότι είναι καλό για εμάς, είναι ο αληθινός δρόμος προς την ευτυχία.
