Με την ιστορία
Αυτή, θέλουμε να τονίσουμε πόσο σημαντικό είναι να αγαπάς, να εκτιμάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου και να μην αφήνεις τους άλλους να σε ακυρώνουν ή να προσπαθούν να σε αλλάξουν.
Ο καθένας έχει το καθήκον να ακούει την εσωτερική φωνή του και να είναι ξεκάθαρος στην ουσία του, για να αισθάνεται άνετα με τον εαυτό του.
Το δέντρο που ανακάλυψε την ταυτότητά του
Σε ένα μαγικό μέρος, υπήρχε ένα μοναστήρι που είχε έναν όμορφο κήπο γεμάτο μηλιές, πορτοκαλιές και τριανταφυλλιές.
Σε γενικές γραμμές, όλοι ζούσαν αρμονικά, αλλά ανάμεσά τους ζούσε και ένα δέντρο που δεν ήταν ευτυχισμένο.
Απογοητεύτηκε που δεν είχε ταυτότητα, δεν ήξερε ποιος ήταν.
Έτσι, η μηλιά με την πρόθεση να τον βοηθήσει είπε:
« Μικρό δέντρο, αυτό που χρειάζεσαι είναι να συγκεντρωθείς, και αν το κάνεις και το θέλεις σκληρά, θα μπορείς να δίνεις νόστιμα μήλα. Μόλις το αποκτήσεις, θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ εύκολο ».
Από την άλλη, η τριανταφυλλιά του είπε:
«Δέντρο, αγνοήστε τη μηλιά.
Σου υπόσχομαι ότι το να δώσεις τριαντάφυλλα είναι πολύ πιο εύκολο, επίσης, δες πόσο όμορφα είναι. Είμαστε γλυκύτατα, φρέσκα και έχουμε μια πολύ ευχάριστη μυρωδιά ».
Το δέντρο προσπάθησε να διατηρήσει όλες τις πληροφορίες που του πρόσφεραν και ταυτόχρονα προσπάθησε να κάνει ότι του πρότειναν, αλλά δεν μπόρεσε.
Δεν μπορούσε να είναι αυτό που ήθελαν οι άλλοι και αυτό το απογοήτευε όλο και περισσότερο.
Ένα βράδυ μια κουκουβάγια ανέβηκε στον κήπο.
Θεωρήθηκε το πιο σοφό πουλί, και όταν είδε το φτωχό δεντράκι τόσο λυπημένο, τον πλησίασε και του είπε:
«Τι φταις δεντράκι; Εσύ που πρέπει να είσαι δυνατό και χαρούμενο, τι φταις »;
Το δεντράκι του είπε ότι δεν ήξερε ποιος ήταν και ότι τα γύρω δέντρα του έλεγαν πώς πρέπει να είναι, πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και τι πρέπει να κάνει. αλλά όσο κι αν προσπάθησε, ήταν αδύνατο.
Ακούγοντας αυτά τα λόγια, η κουκουβάγια είπε:
«Μην ανησυχείς δεντράκι, το πρόβλημά σου έχει εύκολη λύση.
Δεν χρειάζεται να αφιερώσεις τη ζωή σου ή να κάνεις οποιαδήποτε προσπάθεια ή να σπαταλήσεις την ενέργειά σου για να είσαι όπως άλλοι θέλουν να είσαι.
Νιώσε ελεύθερο, γίνε ο εαυτός σου και επίτρεψε μου να σου δώσω μερικές συμβουλές:
Να αφοσιωθείς στο να αγαπάς τον εαυτό σου, να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να μάθεις να ακούς την εσωτερική σου φωνή ».
Με αυτά τα λόγια, η κουκουβάγια
Εξαφανίστηκε και τα λόγια της φτερούγισαν μέσα στο δέντρο:
« Να είμαι ο εαυτός μου; Με αγαπάς; Άσε με να μάθω να ακούω την εσωτερική μου φωνή »;
Και με τα λόγια της κουκουβάγιας, το δεντράκι ξενύχτησε.
Τα λόγια της είχαν μπει στην καρδιά του με δύναμη, οπότε όταν ξημέρωσε, το δεντράκι άρχισε να αισθάνεται πιο δυνατό και πήρε την απόφαση να μην δώσει σημασία σε εκείνα τα σχόλια των συντρόφων του που του έλεγαν πώς θα έπρεπε να είναι.
Έμαθε να σιωπά, έμαθε να απολαμβάνει τις ακτίνες του ήλιου, τις σταγόνες της βροχής, τον άνεμο που τον χάιδευε, το τραγούδι των πουλιών που κούρνιαζαν στα κλαδιά του.
Και έτσι, μια μέρα κατάλαβε ότι είχε καταλάβει τα πάντα.
Η καρδιά του άνοιξε και άκουσε την εσωτερική φωνή του:
«Μεγάλο δέντρο, να έχεις υπόψη σου αυτές τις λέξεις που θα σε βοηθήσουν να είσαι ευτυχισμένο: Δεν θα δώσεις ποτέ μήλα, δεν είσαι μηλιά, δεν θα δώσεις ποτέ τριαντάφυλλα, αφού δεν είσαι θάμνος.
Η πραγματική σου ταυτότητα είναι ότι είσαι μια βελανιδιά και ο στόχος σου στη ζωή είναι να μεγαλώσεις και να δυναμώσεις, να προστατέψεις τα πουλιά, να δώσεις σκιά σε όσους το χρειάζονται και να γεμίσεις το τοπίο με ομορφιά και μεγαλοπρέπεια ».
Αφού άκουσε την εσωτερική φωνή του
Το δέντρο άρχισε να αισθάνεται δυνατό και σίγουρο για τον εαυτό του και έτσι, σύντομα θαυμάστηκε και έγινε σεβαστό από όλους τους συντρόφους του.
Αλλά, το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθε να αγαπά τον εαυτό του, να σέβεται και να εκτιμά την ύπαρξή του.
