Ο καθένας έχει ένα εσωτερικό παιδί.
Το παιδί είναι το κανάλι μας προς το θείο.
Είναι αυτό που κρατά αναμμένη τη φλόγα της ζωής, φωτίζοντας μέσα μας ιδιότητες όπως ο ενθουσιασμός, η ελαφρότητα, η περιέργεια, το χιούμορ και ο αυθορμητισμός.
Ωστόσο, λόγω των εμπειριών του από έλλειψη αγάπης, αποκλεισμού και εγκατάλειψης, αποσύρεται ως μια μορφή άμυνας, που δεν μας επιτρέπει να λάβουμε ή να δώσουμε πλήρως αγάπη στην ενήλικη ζωή μας.
Ο πόνος του παιδιού μας έχει μεγάλο αντίκτυπο στη ζωή μας και μπορεί να λειτουργήσει ως αληθινά προγράμματα στο σύστημά μας, περιορίζοντας την πρόοδό μας.
Πώς να μεταμορφώσουμε τους πόνους του εσωτερικού μας παιδιού;
Καλωσορίζοντας το παιδί.
Τιμώντας τους προγόνους.
Στην αθωότητά του και την απόλυτη ευαλωτότητά του, το εσωτερικό παιδί μας διδάσκει την τέχνη της εμπιστοσύνης και έτσι, σε μια πράξη παράδοσης και ταπεινότητας, είναι δυνατόν να βιώσουμε τη συγχώνευση με το θείο.
Η αποδοχή του ίδιου του παιδιού είναι το πρώτο βήμα προς την πνευματική ωριμότητα.
Όσο δεν την καλωσορίζουμε, θα συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ζωής μας, αντιδρώντας σε ότι παραπέμπει στον πόνο.
Εκτός από το να προσελκύουν περισσότερες εμπειρίες πόνου, καθώς είναι παγιδευμένοι σε ορισμένες επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, σαν ένα γδαρμένο αρχείο, συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν τέτοιες καρμικές εμπειρίες προσκολλημένοι στην ιδέα ότι «τώρα θα είναι διαφορετικά».
Ωστόσο, η κατάσταση δεν θα αλλάξει από μόνη της.
Είναι η αντίδρασή σας και η αλλαγή προοπτικής που θα επιτρέψει στην εμπειρία σας να αλλάξει.
Το κάρμα είναι ένα χρέος μάθησης.
Ενώ δεν μαθαίνουμε, συνεχίζουμε και επαναλαμβάνουμε τις ίδιες εμπειρίες, σαν να είμαστε παγιδευμένοι σε ένα «θέμα ζωής».
Χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε τι επιφυλάσσει αυτή η εμπειρία και να μάθουμε από αυτήν, θα συνεχίσουμε να αναπαράγουμε τις ίδιες καταστάσεις.
Επιπλέον, το παιδί δεν έχει τους πόρους να ασχοληθεί με ορισμένα αποσπάσματα της ιστορίας του.
Γι’ αυτό ο ενήλικας μέσα μας χρειάζεται να αναλάβει τη ζωή του, κάτι που θα είναι δυνατό μόνο αν αναλάβει την ευθύνη για το εσωτερικό του παιδί.
Παρακάτω είναι μερικοί θεραπευτικοί τρόποι που μπορούν να σας βοηθήσουν σε αυτή τη διαδικασία.
Άσκηση φωτογραφίας
Επιλέξτε τη φωτογραφία ενός παιδιού, ή μια δική σας από την παιδική σας ηλικία, κατά προτίμηση από μια δύσκολη στιγμή.
Βάλτε χαλαρωτική μουσική και ανάψτε ένα κερί ή λιβάνι.
Βεβαιωθείτε ότι δεν θα ενοχληθείτε κατά τη διάρκεια αυτής της άσκησης.
Κλείστε το κινητό σας και δημιουργήστε μια στιγμή ηρεμίας γύρω σας και μέσα σας.
Κοιτάξτε στα μάτια του ίδιου του παιδιού σας, διασχίστε το χρονοδιάγραμμα και πηγαίνετε στη στιγμή αυτής της φωτογραφίας.
Συνδεθείτε με τα συναισθήματα του παιδιού σας παραμένοντας προσγειωμένοι στον ενήλικο εαυτό σας.
Καλωσορίστε όλα αυτά τα συναισθήματα.
Προσφέρετε την αγάπη σας σε αυτό το παιδί.
Νιώσε το στην καρδιά σου.
Μπορείτε να πείτε εσωτερικά: «είναι εντάξει», «τώρα είμαι μαζί σου», «είσαι ασφαλής».
Συνδεθείτε με τους πνευματικούς οδηγούς, τους αναληφθέντες διδασκάλους σας και τους προστάτες σας και, εάν έχετε ιερό βωμό ή χώρο, μπορείτε να κάνετε ολόκληρη την άσκηση με όψη προς το βωμό σας.
Αναπνεύστε βαθιά και ενσωματώστε την εμπειρία.
Άσκηση με γράμμα
Μπορείτε να κάνετε αυτή την άσκηση μετά την πρώτη ή οποιαδήποτε στιγμή θέλετε.
Προτείνω να χρησιμοποιήσετε μια φωτογραφία καθώς πάντα βοηθάει στη σύνδεση.
Το πιο σημαντικό είναι να δημιουργήσετε τον χώρο της οικειότητας σας.
Διαχωρίστε τέσσερα φύλλα χαρτιού, στυλό ή μολύβι.
Ζητήστε από τους πνευματικούς οδηγούς και τους αναληφθέντες δασκάλους σας να σας βοηθήσουν σε αυτή τη στιγμή της αυτοθεραπείας.
Συνδεθείτε με το εσωτερικό σας παιδί και επιτρέψτε στο παιδί σας να σας γράψει ένα γράμμα, λέγοντάς σας όλα όσα του συμβαίνουν.
Πώς νιώθει, πού είναι μέσα σου (μερικές φορές βρίσκεται σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος μέσα μας) και τι χρειάζεται.
Αφήστε το να μιλήσει ανοιχτά. Δώσε του φωνή. Γράψε χωρίς κρίση.
Δώσε φωνή σε αυτό που έχει αποθηκευτεί μέσα σου τόσο καιρό.
Όταν νιώσετε ότι έχετε τελειώσει το γράμμα, πάρτε μια βαθιά ανάσα και ευχαριστήστε το εσωτερικό σας παιδί.
Συνδεθείτε τώρα με τον ενήλικα μέσα σας.
Και διαβάστε το γράμμα του παιδιού σας.
Να διαβάζετε με συμπόνια επιδιώκοντας να κατανοήσετε και να καλωσορίσετε τα συναισθήματά σας.
Μην τα κρίνεις.
Να θυμάστε ότι έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε με τους πόρους που είχε.
Αφού διαβάσετε το γράμμα, πάρτε μια ανάσα και τώρα επιτρέψτε στον ενήλικο εαυτό σας να γράψει ένα γράμμα σε αυτό το παιδί.
Θυμηθείτε το περιεχόμενο της επιστολής του και προσπαθήστε να το καλωσορίσετε σε σχέση με όσα ανέφερε.
Προσφέρετε την ανάδοχή της φροντίδα, σεβασμό, συμπόνια, προστασία, αγάπη.
Μερικές φράσεις κλειδιά που μπορούν να βοηθήσουν: «τώρα σε φροντίζω», «μπορείς να εμπιστευτείς», «είσαι ασφαλής», «όλα είναι καλά».
Προσπαθήστε πάντα να μιλάτε θετικά, αποφεύγοντας να βάζετε «όχι» πριν από το ρήμα.
Παράδειγμα: «Δεν θα σε εγκαταλείψω άλλο», αντικαταστήστε το με: «Τώρα θα είμαι πάντα μαζί σου».
Είναι σημαντικό να εννοείτε πραγματικά όλα όσα λέτε στο παιδί σας.
Όσο περισσότερο έρχεστε σε επαφή με αυτά τα συναισθήματα αγάπης, τόσο περισσότερη αλήθεια θα έχετε στα λόγια σας και τόσο περισσότερο το παιδί σας θα μπορεί να λάβει αυτή την αγάπη.
Στο τέλος της επιστολής, πάρτε μια ακόμη βαθιά ανάσα.
Ευχαριστήστε τους οδηγούς και τους προστάτες που ήταν παρόντες και ζητήστε τους να σας βοηθήσουν σε αυτή τη θεραπεία καλωσορίζοντας και ενσωματώνοντας το παιδί σας.
Άσκηση μαξιλαριού
Αφού δημιουργήσετε το θεραπευτικό σας πεδίο, πάρτε ένα μαξιλάρι και προβάλετε το παιδί σας πάνω του.
Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος για να αποκτήσετε μια υγιή απόσταση από το παιδί σας.
Αυτή η απόσταση είναι σημαντική για να μπορέσεις να την υποδεχτείς.
Στο μαξιλάρι, αφού σχεδιάσετε το παιδί σας πάνω του, καλωσορίστε το στην αγκαλιά σας, δώστε του στοργή και προσφέρετε του ότι χρειάζεται.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις προτεινόμενες φράσεις και επίσης να δημιουργήσετε τις δικές σας φράσεις.
Χρησιμοποιήστε τη διαίσθησή σας.
Νιώστε το παιδί σας. Θα ξέρεις πώς να πεις αυτό που θέλει να ακούσει.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα ερεθίσματα που προκαλούν το παιδί σας.
Υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που ενεργοποιούν τις αναμνήσεις του πόνου αυτού του παιδιού, κάνοντάς το να προχωρήσει την κατάσταση, κάνοντάς μας να αντιδράσουμε.
Να είστε ενήμεροι για αυτούς τους ερεθισμούς. Να προσέχεις.
Μόλις συνειδητοποιήσετε ότι τα συναισθήματα του παιδιού έχουν ξυπνήσει, αφήστε γρήγορα τον ενήλικα μέσα σας να έρθει στο προσκήνιο.
Και πείτε εσωτερικά στο παιδί σας: «Δεν πειράζει. Τώρα το φροντίζω. Μπορείς να εμπιστευτείς. Είσαι ασφαλής».
Χρησιμοποιήστε αυτές τις βασικές φράσεις ως μάντρα.
Βοηθούν στην ενίσχυση του ενήλικα μέσα σας.
Όσο αυξάνουμε το επίπεδο της αυτο-ευθύνης μας, τόσο πιο ώριμοι γινόμαστε συναισθηματικά.
Για να εντοπίσετε πότε το παιδί θέλει να επικρατήσει, αρκεί να παρατηρήσετε στο σώμα του εάν υπάρχει κάποια ενόχληση, αίσθημα φόβου, αγωνίας, θυμού, ευαλωτότητας.
Με την εξάσκηση, θα αρχίσετε να προβλέπετε.
Η εξάσκηση θα κάνει επίσης το παιδί μέσα μας να αρχίσει να χαλαρώνει, καθώς θα αισθάνεται όλο και μεγαλύτερη υποστήριξη.
Με τον καιρό, οι καταστάσεις ενεργοποίησης θα γίνονται όλο και λιγότερο έντονες και σταθερές.
Να θυμάστε ότι το παιδί δεν έχει πόρους.
Για το λόγο αυτό, θα προβάλλει πάντα την αιτία ή τη λύση των προβλημάτων του στους άλλους και στον κόσμο.
Είμαστε εμείς οι ενήλικες που πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για τη ζωή μας.
Απελευθερώστε το παιδί που κατοικεί μέσα σας
Ένα σημαντικό πράγμα είναι επίσης να κάνετε περιστασιακά πράγματα που απολαμβάνει το παιδί σας.
Είτε πηγαίνετε σε ένα λούνα παρκ, παρακολουθείτε ένα κινούμενο σχέδιο, τρώτε παγωτό.
Με συνείδηση φυσικά.
Το θέμα είναι ότι η εξαίρεση δεν γίνεται κανόνας.
Πολλοί άνθρωποι κάνουν μια «παιδική» διατροφή, ακριβώς επειδή δεν έχουν ακόμη καλωσορίσει το εσωτερικό τους παιδί.
Όταν όμως γινόμαστε υπεύθυνοι, είναι πιθανό να αναπτύξουμε μια υγιεινή διατροφή και τελικά να επιτρέψουμε στον εαυτό μας κάποιες απολαύσεις χωρίς υπερβολές.
Χόμπι όπως η ζωγραφική, ο χορός, το τραγούδι βοηθούν επίσης στην απελευθέρωση του παιδιού σας.
Οι παιχνιδιάρικες δραστηριότητες είναι εξαιρετικά θεραπευτικές, αποκτούν πρόσβαση σε βαθύτερα στρώματα και αναπτύσσουν τις δεξιότητές μας, τον αυθορμητισμό, την ελαφρότητα.
Επιστρέψτε στο να είστε παιδί όποτε είναι δυνατόν και με συνείδηση.
Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο θα το φροντίζετε, αλλά θα κάνετε την ενήλικη ζωή πιο ελαφριά και πιο διασκεδαστική.
Το παιδί που κατοικεί μέσα μου χαιρετάει το παιδί που κατοικεί μέσα σου.
