Εκτός από την ταραχή της σκέψης, αν και όχι εντελώς ξεχωριστή από αυτήν, υπάρχει μια άλλη διάσταση του εγώ: Το συναίσθημα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε σκέψη και κάθε συναίσθημα ανήκει στο εγώ.
Αυτά τα στοιχεία γίνονται το εγώ, μόνο όταν ταυτιζόμαστε μαζί τους ή όταν μας παίρνουν τον έλεγχο, δηλαδή όταν γίνονται ο εαυτός.
Ο φυσικός οργανισμός, το σώμα μας, έχει τη δική του νοημοσύνη, όπως και οι οργανισμοί όλων των μορφών ζωής.
Και αυτή η ευφυΐα αντιδρά σε αυτά που λέει το μυαλό, στις σκέψεις.
Επομένως, το συναίσθημα είναι η απάντηση του σώματος στο μυαλό.
Η νοημοσύνη του σώματος, φυσικά, είναι αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας νοημοσύνης, μια από τις αμέτρητες εκδηλώσεις της.
Δίνει προσωρινή συνοχή στα άτομα και τα μόρια που αποτελούν τον φυσικό οργανισμό.
Είναι η οργανωτική αρχή πίσω από τη λειτουργία όλων των οργάνων, τη μετατροπή του οξυγόνου και των τροφίμων σε ενέργεια, καρδιακός παλμός και κυκλοφορία του αίματος, το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο προστατεύει το σώμα από τους εισβολείς και τη μετατροπή των αισθητηριακών πληροφοριών σε νευρικές ώσεις που αποστέλλονται στον εγκέφαλο, αποκωδικοποιούνται και επανασυναρμολογούνται σε ένα εσωτερικό πλαίσιο σύμφωνο με την εξωτερική πραγματικότητα.
Όλα αυτά, καθώς και χιλιάδες άλλες λειτουργίες που συμβαίνουν ταυτόχρονα, συντονίζονται τέλεια από τη νοημοσύνη.
Δεν είμαστε εμείς που οδηγούμε το σώμα.
Η νοημοσύνη το κάνει αυτό.
Είναι επίσης υπεύθυνο για τις αντιδράσεις του οργανισμού στο περιβάλλον.
Αυτό ισχύει για όλες τις μορφές ζωής.
Είναι η ίδια ευφυΐα που δίνει φυσική μορφή στο φυτό και μετά εκδηλώνεται ως το λουλούδι που αναδύεται από αυτό, αυτό που το πρωί ανοίγει τα πέταλά του για να δεχτεί τα τιτιβίσματα του ήλιου και, τη νύχτα, τα κλείνει.
Είναι η ίδια νοημοσύνη που αποκαλύπτεται ως η Γαία, το σύνθετο ζωντανό ον που είναι ο πλανήτης Γη.
Αυτή η νοημοσύνη προκαλεί τις ενστικτώδεις αντιδράσεις του οργανισμού σε οτιδήποτε αποτελεί απειλή ή πρόκληση.
Στην περίπτωση των ζώων, παράγει αντιδράσεις που φαίνεται να έχουν συγγένεια με τα ανθρώπινα συναισθήματα, όπως ο θυμός, ο φόβος και η ευχαρίστηση.
Αυτές οι ενστικτώδεις αντιδράσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν πρωταρχικές μορφές συναισθήματος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι τα εκδηλώνουν με τον ίδιο τρόπο όπως τα ζώα.
Μπροστά στον κίνδυνο, όταν απειλείται η επιβίωση του οργανισμού, η καρδιά χτυπά πιο γρήγορα, οι μύες συσπώνται, η αναπνοή επιταχύνεται ως προετοιμασία για τον αγώνα ή τη φυγή.
Πρωτογενής φόβος.
Όταν το σώμα δεν μπορεί να ξεφύγει, μια ξαφνική έκρηξη έντονης ενέργειας του δίνει μια δύναμη που δεν είχε πριν. Η αρχέγονη οργή.
Αυτές οι ενστικτώδεις αντιδράσεις είναι παρόμοιες με τα συναισθήματα, αλλά δεν είναι συναισθήματα με την πραγματική έννοια της λέξης.
Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ τους είναι:
Ενώ η ενστικτώδης αντίδραση, είναι η άμεση αντίδραση του σώματος σε μια εξωτερική κατάσταση, το συναίσθημα είναι η αντίδραση του σώματος σε μια σκέψη.
Έμμεσα, ένα συναίσθημα μπορεί επίσης να είναι μια αντίδραση σε μια κατάσταση ή ένα πραγματικό γεγονός, αλλά θα είναι μια αντίδραση στο γεγονός που θα έχει περάσει από το φίλτρο της νοητικής ερμηνείας, σκέψης, δηλαδή οι έννοιες του καλού και του κακού, παρόμοια και διαφορετικά, εγώ και το δικό μου.
Για παράδειγμα, μπορεί να μην αισθάνεστε κανένα συναίσθημα όταν σας λένε ότι το αυτοκίνητο κάποιου έχει κλαπεί. Ωστόσο, αν είναι το αυτοκίνητό σας, είναι πιθανό να ενοχληθείτε.
Είναι εκπληκτικό πόσα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσει μια μικρή νοητική έννοια όπως το «δικό μου».
Αν και το σώμα είναι πολύ έξυπνο, δεν μπορεί να διαφοροποιήσει μια πραγματική κατάσταση από μια σκέψη.
Γι’ αυτό και αντιδρά σε κάθε σκέψη σαν να είναι πραγματικότητα.
Για το σώμα, μια ανησυχητική, τρομακτική σκέψη αντιστοιχεί στο «κινδυνεύω» και ανταποκρίνεται με τον ίδιο τρόπο, παρόλο που το άτομο που το σκέφτεται μπορεί να βρίσκεται σε ένα ζεστό, άνετο κρεβάτι.
Η καρδιά χτυπά πιο γρήγορα, οι μύες συσπώνται, η αναπνοή επιταχύνεται.
Σχηματίζεται μια συσσώρευση ενέργειας, αλλά εφόσον ο κίνδυνος είναι μόνο μια διανοητική φαντασία, η ενέργεια δεν ρέει.
Κάποια από αυτά επιστρέφουν στο μυαλό και γεννούν άλλες, πιο ανήσυχες σκέψεις.
Η υπόλοιπη ενέργεια μετατρέπεται σε τοξίνες και παρεμβαίνει στην αρμονική λειτουργία του σώματος.
Πώς ανταποκρίνεται το σώμα μου τον τελευταίο καιρό;
Τροφή για σκέψη.
{ Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο The Awakening of a New Consciousness, Eckhart Tolle} .
