Την πρώτη μέρα του φθινοπώρου, τη λεγόμενη Φθινοπωρινή Ισημερία, τόσο η νύχτα όσο και η μέρα διαρκούν ακριβώς 12 ώρες.
Η φθινοπωρινή ισημερία θεωρούνταν πάντα μια πολύ ισχυρή εποχή για τελετουργίες που επικεντρώνονται κυρίως σε οποιαδήποτε ημιτελή δουλειά, την επίλυση διαφωνιών με τους άλλους, τον τερματισμό των καβγάδων και την απελευθέρωση του αδικαιολόγητου θυμού, καθώς και την επίλυση οικογενειακών ζητημάτων.
Η φθινοπωρινή ισημερία είναι μια εποχή που πρέπει να κοιτάξουμε και να δούμε αν είμαστε ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα που παίρνουμε.
Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές το χρόνο και αντιστοιχεί στη στιγμή που οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν οριζόντια στον ισημερινό της γης.
Το όνομα ισημερία προέρχεται από τη λατινική γλώσσα και είναι από δύο λέξεις, από aequus (ίσο) και nox (νύχτα), γιατί, όταν συμβαίνει, η νύχτα και η μέρα είναι εξίσου μεγάλες.
Για να είμαστε πιο ακριβείς, την πρώτη μέρα του φθινοπώρου, η διάρκεια του σκοτεινού μέρους της ημέρας (της νύχτας) είναι περίπου ίση και στα δύο ημισφαίρια.
Η φθινοπωρινή ισημερία γιορτάζεται παραδοσιακά ως η δεύτερη, άγρια και πράσινη συγκομιδή, μια εποχή εορτασμών προς τιμήν της Μητέρας Γης και των καρπών της.
Ένα παραδοσιακό δείπνο την ημέρα του τρύγου είναι ένα έθιμο παλαιότερο από τον Χριστιανισμό.
Μια φορά κι έναν καιρό, όταν η ίδια διάρκεια της νύχτας και της ημέρας ανήγγειλε την άφιξη του χειμώνα, αυτές οι διακοπές αντιπροσώπευαν μια μαγική χειρονομία που υποτίθεται ότι έδινε αρκετό φαγητό για το χειμώνα.
Προς τιμήν αυτού, οι καλύτεροι καρποί που συγκεντρώθηκαν κατά τη συγκομιδή έχουν σερβιριστεί και φαγωθεί.
Σύμφωνα με την παράδοση, αυτή την ημέρα, ο Θεός του φωτός έχασε τη μάχη ενάντια στο σκοτεινό δίδυμό του.
Το alter ego του, ο Θεός του σκότους.
Σύμφωνα με ορισμένες πεποιθήσεις, η ισημερία είναι ημέρα θεϊκής ισορροπίας.
Γι’ αυτό, αυτή τη μέρα, όλα πρέπει να επανέλθουν σε ισορροπία.
Η φθινοπωρινή ισημερία είναι μια πολύ δυνατή περίοδος για τελετουργίες όπου το επίκεντρο ήταν η ημιτελής δουλειά.
Αυτή είναι η τέλεια στιγμή για να κοιτάξουμε πίσω σε όσα καταφέραμε και να δούμε αν τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά.
Μερικά από τα βότανα και το θυμίαμα που συνδέονται συνήθως με την φθινοπωρινή ισημερία είναι οι φτέρες, το γεράνι, το μύρο, το πεύκο και η φώκια του Σολομώντα.
Την ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας οι άνθρωποι συνήθιζαν να ανάβουν μπλε και πράσινα κεριά.
Το μπλε χρώμα συμβολίζει τη φθινοπωρινή βροχή και το πράσινο σύμβολο της Μητέρας Γης και της άγριας συγκομιδής.
Αυτό ήταν για να απεικονίσει τη συγχώνευση των διαφορετικών πτυχών της ζωής και της ισορροπημένης σκέψης.
Γιορτάζοντας αυτή την ημέρα, οι αρχαίοι Δρυίδες, που ζούσαν σε αρμονία με τη φύση, απέδιδαν φόρο τιμής στον ήλιο και τις θεότητες που τους ευλόγησαν με καρποφόρα σοδειά.
Γι’ αυτούς, η Φθινοπωρινή Ισημερία ήταν η ώρα να μαζέψουν τους καρπούς της εργασίας τους. όχι μόνο υλικά αλλά και πνευματικά.
Ακόμη και σήμερα, πολλοί άνθρωποι, θαυμαστές των αρχαίων Δρυίδων, σηματοδοτούν τη μέρα αυτή με αναμνηστικούς εορτασμούς και προσφέροντας καρπούς στους θεούς για να τους ευχαριστήσουν για τα δώρα και την προστασία τους.
