Πίσω μου οι φύλακες μου
οι πρόγονοί μου, η φυλή μου.
Ανάμεσα στα μαλλιά μου, ανάμεσα στα όνειρά μου.
Ανάμεσα στους καπνούς του Palo Santo,
Στα φτερά του φύλακα,
Στη σοφή ένδυσή μου.
Ένα κερί για το βωμό μου,
Ένα λουλούδι για τα αύριο μου,
κι ένα μπάνιο με δεντρολίβανο.
Είναι η κληρονομιά της γιαγιάς μου, είναι σοφία.
Η κληρονομιά που μένει, αυτή της θεραπείας με βότανα,
ένα αυγό για το κακό μάτι, ένα τελετουργικό μπάνιο για εναρμόνιση,
η δροσιά του κοπαλ (λιβάνι) για προσευχή.
Ευχαριστώ γιαγιάδες.
Ας παραμείνουν, για τις διδασκαλίες, για την προσευχή και την προστασία.
Η προσευχή μου είναι ο λόγος, που έχει δύναμη, που είναι δημιουργός αρχής,
που τραγουδά στον ρυθμό του τυμπάνου και σηκώνει την προσευχή μέχρι να αντηχεί στο Μεγάλο Σύμπαν.
Ξέρω για τους παππούδες μου, ότι η προσευχή χτίζει και το τραγούδι δυναμώνει,
ότι το λουτρό του κρύου νερού κεντρίζει το μυαλό και το κρατά σε εγρήγορση.
Ξέρω για τους προγόνους μου, ότι το μπάνιο εξαγνίζει τα πάντα και προετοιμάζει
το πνεύμα μου για τη μεγάλη αποστολή, να συναντήσω τον εαυτό μου και το Μεγάλο Μυστήριο.
Αγαπώ Γη, Νερό, Αέρα και Παππού Φωτιά, γιατί είναι η ουσία και η παρουσία μου, η ζωή και η δύναμή μου, τα φαγητά μου και οι δάσκαλοί μου.
Γιατί σε αυτά, υπάρχει Ζωή και Πλούτος.
Αγαπώ και λατρεύω την κληρονομιά μου, αυτή που μου δίνει ταυτότητα και ριζώνει την ύπαρξη μου.
Γιατί ξέροντας από πού έρχομαι, ξέρω τι είμαι, τι κάνω και τι έχω ως πεπρωμένο μου.
Αγαπώ την κληρονομιά μου.
Επειδή ξέρω ότι, κάποια στιγμή της δημιουργίας, οι ψυχές μας, ήταν αληθινές αδελφές.
