Να επιμένεις στην αγάπη

Να επιμένεις στην αγάπη

Ναι, να επιμένεις στην αγάπη.
Να επιμένεις σε εκείνο το μαγικό τρόπο που σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα.
Να επιμένεις σε εκείνους που δεν σταματούν να βλέπουν το καλό στη ψυχή των άλλων.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και να αφουγκράζεσαι τη δύναμή της.
Όπως και το πόνο που πολλές φορές κουβαλάει.
Και να τον γιατρεύεις με την αύξηση της δόσης της.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και να τη πιστεύεις όσο το δυνατό περισσότερο γίνεται.
Και να ελπίζεις πως ίσως μια μέρα θα καταφέρει να αλλάξει τον κόσμο.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και μην ακούς αυτά που λένε, ότι δήθεν η αγάπη πληγώνει και μας κάνει να καταρρέουμε.

Είναι δυνατόν ένα τέτοιο συναίσθημα που υφίσταται για να δίνει χαρά, να προκαλεί τόσο εύκολα τον πόνο;

Οι άνθρωποι πληγώνουν.
Οι προσδοκίες μας από αυτούς.
Και αυτά είναι που κλονίζουν την αγάπη.
Και την κάνουν να μειονεκτεί.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και μη σταματάς ποτέ να αναζητάς το φως της.
Την αλήθεια της.
Τα χρώματά της.
Σε φιλίες και σχέσεις που μπορούν να δώσουν.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και κάθε φορά να τη βιώνεις σε βάθος.

Από την αρχή ως το τέλος της.
Και μη σκεφτείς ποτέ να την αφήσεις.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και μη την εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.
Άκου τις λέξεις της.
Τις σιωπές της.
Όλα αυτά που προσπαθεί να σου μάθει.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και μην πέσεις και εσύ στη παγίδα ότι είναι ακόμα ένα λάθος σου.
Ότι δεν είναι για σένα.

Να ξέρεις πως μπορείς να ξαναγαπήσεις.
Και να νιώσεις ξανά την πληρότητα που σε γεμίζει.
Και να σε εμπιστευτείς.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και να της δίνεις το χρόνο και το χώρο που χρειάζεται.
Και να θυμάσαι πως εσύ μοίρασες απλόχερα αυτό που μπορούσες.
Δεν κλείδωσες.

Να επιμένεις στην αγάπη.

Και μη τη ξοδεύεις άλλο σε παρελθόντες χρόνους.
Ζήσε την επιτέλους σε αυτό το σήμερα που της αξίζει.

Και μην ξεχνάς.

Η αγάπη δεν είναι δειλία.
Αγαπώ σημαίνει εγώ αγαπώ.
Το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά.

Γι’ αυτό μη τη φοβάσαι.

{ Νικόλ Παπαδοπούλου _ enallaktikidrasi}