Πριν την ενσάρκωση
Όταν αποφασίσαμε να έρθουμε στη Γη για να ζήσουμε την ανθρώπινη εμπειρία κάναμε συμφωνίες μεταξύ φιλικών συνειδήσεων, συναδέλφων στο έργο της εξέλιξης.
Ο κάθε ένας επιλέγει τις εμπειρίες που θέλει να ζήσει σε αυτή την ενσάρκωση.
Ίσως η μάθηση μέσω της αποστασιοποίησης, της μοναξιάς, της παρατήρησης, της μελέτης, της ηγεσίας, της φτώχειας, της ασθένειας κτλ. η προγραμματισμένη εμπειρία είναι ανάλογη με αυτή που πρέπει να μάθουμε.
Εξερευνήστε σχέσεις, βιώστε την αναπηρία, γεννηθείτε σε σύνθετες χώρες ή καταστάσεις, βιώστε την ταπεινότητα του να φροντίζεστε ή να φροντίζετε τους άλλους, ζω την πρόκληση του υλικού πλούτου εφαρμόζοντας ηθικά κριτήρια.
Καθώς επιλέγονται τα θέματα για εγγραφή στην εστία, οι αποστολές, οι αλληλοεξυπηρετήσεις, κάθε ένας παίρνει το ρόλο του και ενσαρκώνονται.
Πρέπει να είσαι γενναίος για να έρθεις στη Γη γνωρίζοντας ότι ήρθαμε με όλα ξεχασμένα, χωρίς σημαδεμένες κάρτες.
Κάποιες από αυτές τις ψυχές θα συναντηθούν από τη γέννησή τους, είναι τα αδέλφια, η οικογένεια, αυτοί οι άνθρωποι τόσο κοντά και μερικές φορές μας πληγώνουν και νιώθουν τόσο ξένοι μαζί μας.
Άλλοι είναι γραφτό να είναι συμμαθητές, γείτονες, καλύτεροι φίλοι, πρώτες αγάπες, φίλοι στο κολέγιο ή στη δουλειά.
Άλλους θα συναντήσουμε ήδη ενήλικες, “τυχαία” αν και πίσω από κάθε σύμπτωση υπάρχει ένα σχέδιο που δεν το πήραμε χαμπάρι.
Με κάποιους δύσκολα θα συνυπάρξουμε.
Ο γιατρός που μας φροντίζει σε ένα ατύχημα, ο ξένος που μας βοηθά σε μια δύσκολη κατάσταση, ο θρασύς και θορυβώδης γείτονας που μας κάνει να εξασκούμαστε την υπομονή ή την ακεραιότητα, που μας ωθεί στα όρια.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε καμία ζωή.
Υπάρχει ελεύθερη βούληση.
Έχουμε χωρίσει τους ρόλους, αλλά δεν υπάρχει σταθερό σενάριο, αυτοσχεδιάζουμε.
Ο καθένας δημιουργεί τους διαλόγους και τις δράσεις του, παίρνει τα μαθήματα, παίρνει πρωτοβουλίες και αναλαμβάνει ευθύνες και μαθαίνει.
Ίσως αξίζει να το σκεφτούμε.
Γιατί αυτός ο απαιτητικός, επικριτικός και τελειομανής αφεντικό ή σύντροφος;
Και αυτά τα διαδοχικά ζευγάρια που εκμεταλλεύτηκαν ή κακοποιήθηκαν;
Κι αν το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να σταματήσεις να δουλεύεις σε αυτή την εταιρεία και να εκπαιδεύσεις πρωτοβουλία και αποστασιοποίηση;
Δύσκολο να ξέρεις τι ερχόμαστε να επιλύσουμε με τον κάθε άνθρωπο, αλλά η ψυχή ξέρει, και μας ψιθυρίζει μηνύματα μέσω της διαίσθησης, εκείνη τη διαίσθηση που τόσοι πολλοί αγνοούν.
Δεν θυμόμαστε.
Απλά μερικές φορές συμφωνούμε διαισθητικά να μείνουμε σε μια ομάδα.
Ο καθένας παρεμβαίνει στη δική του εξέλιξη και στην ανάπτυξη των άλλων.
Σε κάθε ενσάρκωση, κάθε φορά που μπαίνουμε σε αυτό το νέο κοστούμι με σάρκα και οστά, ερχόμαστε να προσθέσουμε γνώση στη συνείδησή μας.
Κάθε εμπειρία είναι προσωπική, δεν συγκρίσιμη με κανενός άλλου, ο καθένας έχει διαφορετικούς χάρτες και διαδρομές.
Κάποιες εμπειρίες και άνθρωποι μας θρέφουν, μας χαϊδεύουν και μας ηρεμούν, άλλοι δοκιμάζουν τα μαθήματά μας που πήραμε σε άλλες ζωές ή μας ωθούν στα όρια της τρέχουσας μάθησής μας αλλά.
Όλοι μας διδάσκουν και από κάτι.
Εάν είστε αφυπνισμένοι θα αναγνωρίσετε αυτούς τους ανθρώπους στην πορεία όταν κοιτάξετε πίσω, θα εκτιμάτε πάντα τον ρόλο του καθενός τους, θα σέβεστε αυτή την “θεραπεία” γιατί ασυνείδητα σας βοηθούν να επιστρέψετε στην ουσία σας.
