Οι 10 αρχές της αλλαγής της ζωής και της πνευματικής αφύπνισης.
1. Δεν υπάρχει πεπρωμένο. Υπάρχει μόνο τώρα.
Υπάρχει μόνο Αυτό.
Το τρέχον σενάριο της ταινίας της ζωής σου.
Η επική ιστορία του χρόνου και του χώρου, του παρελθόντος και του μέλλοντος, της θλίψης και της προσμονής, και της αναζήτησης διαφορετικών καταστάσεων και εμπειριών, ακόμη και της αναζήτησης πνευματικής φώτισης.
Χαλαρώστε τη συνήθη εστίασή σας σε «τι έχει φύγει», «τι δεν είναι ακόμα εδώ» – πράγματα που δεν μπορείτε να ελέγξετε από εκεί που βρίσκεστε.
Βγείτε από την ιστορία «My Life» και αφήστε τον εαυτό σας να γοητευτεί από αυτό που είναι ζωντανό, εδώ, τώρα.
Να είστε περίεργοι για αυτόν τον ζωντανό χορό σκέψεων, αισθήσεων, συναισθημάτων και παρορμήσεων που συμβαίνει εκεί που βρίσκεστε.
Θυμηθείτε, τώρα είναι το μόνο μέρος από το οποίο μπορούν
τελικά να έρθουν οι αληθινές απαντήσεις.
Η παρούσα στιγμή είναι το αληθινό σας σπίτι, πριν από τον χρόνο και τον χώρο.
Είναι το μόνο που υπάρχει, η ηρεμία στη μέση της καταιγίδας.
2. Η σκέψη και η αντίσταση δημιουργούν πόνο
Ο πόνος δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η σκέψη μας για τον πόνο, η αντίστασή μας στη δυσφορία, η προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από όλα αυτά και να φτάσουμε σε ένα φανταστικό μέλλον.
Το πραγματικό πρόβλημα ξεκινά όταν αρχίζουμε να μηρυκάζουμε για τον πόνο, τη θλίψη μας, τους φόβους μας, τον θυμό μας, συλλογιζόμαστε τις ταλαιπωρίες μας, γυρίζοντας πίσω και προωθώντας την ταινία της ζωής μας.
Μασάμε τα μπλουζ του χθες και του αύριο αντί να εξερευνούμε και να βιώνουμε άμεσα τις εμπειρίες του σήμερα.
Προσθέτουμε ένα περιττό στρώμα μηρυκασμού και αντίστασης στη ζωή, και αυτό δημιουργεί βάσανα.
Η πρόσκληση;
Βγείτε έξω από το παρελθόν και το μέλλον, αναζητώντας και παλεύοντας, και ζήστε τη ζωή στο τώρα, χωρίς κρίση και χωρίς την προσδοκία ότι θα συμβεί ποτέ «ειρήνη», «χαλάρωση», «φώτιση» ή οποιαδήποτε αλλαγή.
Γνωρίστε τη στιγμή με τους δικούς σας όρους, δείτε τα πάντα ως δώρο.
Να είστε ανοιχτοί στο ευχάριστο και στο δυσάρεστο, στην ευχαρίστηση και στον πόνο, χωρίς καμία ατζέντα.
3. Οι σκέψεις και οι αισθήσεις δεν είναι προσωπικές και δεν είναι αληθινές.
Δείτε τις σκέψεις και τις αισθήσεις ως ουδέτερα και απρόσωπα γεγονότα στη Συνείδηση.
Όπως οι ήχοι που ακούμε, οι σκέψεις και οι σωματικές αισθήσεις προκύπτουν αυθόρμητα και περνούν, σαν κύματα στον ωκεανό Σου.
Δεν μπορούν να ελεγχθούν ή να διαγραφούν.
Καλλιεργήστε την ίδια ευγενική στάση απέναντι στις σκέψεις και τις αισθήσεις που έχετε ήδη απέναντι στους ήχους.
Γνωρίστε όλες τις σκέψεις και τις αισθήσεις με μια στάση καλοσύνης και περιέργειας.
Δείτε τους ως ευπρόσδεκτους καλεσμένους παρουσία σας.
4. Είστε ο χώρος για να συμβούν οι σκέψεις. Όχι οι σκέψεις.
Οι σκέψεις δεν είστε εσείς, και δεν είναι πραγματικότητα, δεν είναι παρά
προτάσεις, πιθανότητες, φήμες, προπαγάνδα, κρίσεις, φωνές, εικόνες, αναδίπλωση και επιστροφή, έρχονται και φεύγουν, σύννεφα στον απέραντο ουρανό που είσαι εσύ.
Μην προσπαθήσετε να τους φιμώσετε ή να τους σταματήσετε, ή να τους αποκλείσετε ή να τους ελέγξετε.
Γίνετε ο χώρος για αυτούς, ακόμα κι αν είναι πολύ δραστήριοι αυτή τη στιγμή.
Θυμηθείτε, αν παρακολουθείτε σκέψεις, εάν τις γνωρίζετε, δεν έχετε κολλήσει σε αυτές.
Δεν σε καθορίζουν. Είστε το σιωπηλό δοχείο, όχι αυτό που περιέχεται.
Γίνε αυτό που είσαι, η αμετάβλητη, απεραντοσύνη που οι σκέψεις μπορούν να έρχονται και να φεύγουν όπως θέλουν.
5. Αναπνεύστε τον πόνο και τη δυσφορία.Τιμά τον εαυτό σου.
Αναπνεύστε τις άβολες αισθήσεις, δώσε τους αξιοπρέπεια.
Τιμήστε τες αντί να αποκλείεστε από αυτές.
Κατά την εισπνοή, φανταστείτε ή νιώστε την αναπνοή σας να κινείται στην επώδυνη περιοχή
και να της εμποτίζει ζωή και αγάπη.
Γεμίστε αυτή τη δυσάρεστη περιοχή στο σώμα σας με οξυγόνο, ζεστασιά και αξιοπρέπεια.
Μην προσπαθήσετε να «θεραπεύσετε» τις αισθήσεις.
Θέλουν να τους παρακολουθήσουν, να τους τιμήσουν, να τους συμπεριλάβουν στο τρέχον σενάριο.
Ας υποθέσουμε ότι ακόμη και η ταλαιπωρία έχει ευφυΐα, αυτό δεν είναι εναντίον σας.
Να ξέρετε ότι η αληθινή χαρά δεν είναι η απουσία ή το αντίθετο της λύπης ή του πόνου, αλλά η προθυμία να αγκαλιάσετε τα πάντα, να περιβάλλετε τα πάντα, ακόμα και τον πόνο, με αποδοχή και αγάπη.
6. Η αποδοχή δεν είναι κάτι που «κάνεις». Η αποδοχή είναι αυτό που Είσαι.
Η αποδοχή δεν σημαίνει ότι μια δυσάρεστη σκέψη ή συναίσθημα φεύγει, μπορεί να μείνει για κάποιο χρονικό διάστημα.
Μην προσπαθήσετε να το αποδεχτείτε (αυτό είναι συχνά μεταμφιεσμένη αντίσταση), αλλά αναγνωρίστε ότι είναι ήδη αποδεκτό, ήδη εδώ, ήδη μέρος της σκηνής.
Αντιμετώπισέ την σαν να ήταν πάντα εδώ.
Αυτό αφαιρεί την πίεση του χρόνου
(προσπαθώντας να την εξαφανίσει, αναρωτιέστε γιατί είναι “ακόμα εδώ”).
Είναι εδώ, τώρα.
Υποκλιθείτε σε αυτή την πραγματικότητα.
Και επιτρέψτε σε οποιεσδήποτε παρορμήσεις και συναισθήματα απογοήτευσης, πλήξης ή ακόμα και απόγνωσης να έρθουν.
Όλα αυτά αποτελούν μέρος του τρέχοντος σεναρίου.
Ακόμα και το αίσθημα του αποκλεισμού είναι μέρος της σκηνής.
7. Δεν υπάρχει «πάντα» και «ποτέ»
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει «πάντα» και «ποτέ».
Να είστε προσεκτικοί σε αυτές τις λέξεις, είναι ψέματα και μπορούν να δημιουργήσουν μια αίσθηση επείγοντος και αδυναμίας.
Τροφοδοτούν την ιστορία αναζήτησης και απουσίας.
Δεν υπάρχει «υπόλοιπο της ζωής μου», ούτε «για χρόνια», ούτε «μήνες»
Υπάρχει μόνο το «Τώρα», ο μόνος σου τόπος εξουσίας.
Μερικές φορές ακόμη και το να σκέφτεσαι το αύριο είναι πολλή δουλειά. Να είσαι εδώ.
8. Μπορείς να έχεις «το εκεί» μόνο αν είναι «Εδώ»
Συχνά εστιάζουμε τόσο πολύ στον στόχο ή στον προορισμό που ξεχνάμε το ταξίδι.
Αποσυνδεθείτε από κάθε πολύτιμο βήμα που δημιουργείται άγχος, η αίσθηση
ότι «δεν είμαστε αρκετά καλοί».
Ωστόσο, η χαρά μπορεί να βρεθεί μόνο στο εδώ και τώρα, και δεν έχει να κάνει με στόχους, προορισμούς ή να αποκτήσεις αυτό που θέλεις.
Εστιάστε στα 10.000 βήματα που θα ακολουθήσουν, στα 10.000 βήματα που δεν έχετε κάνει ακόμα, στα 10.000 πράγματα που σας λείπουν τώρα και θυμηθείτε αυτό το παρόν βήμα, αυτήν την αρχαία γη στην οποία βρίσκεστε τώρα, τη δική σας εσωτερική παρουσία.
Αναπνέω. Νιώστε τη ζωή στο σώμα σας.
Συχνά, δεν ξέρουμε πού πάμε, και αυτό είναι απολύτως εντάξει.
Κάντε φίλους με οποιαδήποτε αβεβαιότητα, αμφιβολία, τρόμο αισθάνεστε, μάθετε να αγαπάτε αυτόν τον ιερό τόπο των απαντήσεων.
Είναι ζωντανός και δημιουργικός και γεμάτος δυνατότητες.
9. Αγκαλιάστε το ταξίδι σας. Είναι και αυτός τέλειος προορισμός.
Αν συνειδητοποιήσεις ότι έχεις χαθεί σε μια ιστορία, ότι έχεις αποσυνδεθεί, ότι έχεις ξεχάσει τη στιγμή, γιόρτασε.
Μόλις ξύπνησες από ένα όνειρο.
Η μεγάλη ευφυΐα είναι ζωντανή μέσα σας, στη δύναμη να αντιλαμβάνεστε και να συνδέεστε.
Έχετε βγει από εκατομμύρια χρόνια προετοιμασίας.
Μην τιμωρείς τον εαυτό σου που ξεχνάς, αλλά γιόρτασε την ικανότητά σου να θυμάσαι.
Δεν σε νοιάζει η στιγμή που το ξέχασες.
Το να ξεχνάς είναι μια τέλεια σκηνή στην ταινία.
Επιτρέψτε στον εαυτό σας να ξεχάσει μερικές φορές.
Να είσαι ταπεινωμένος από το ταξίδι αντί να προσπαθείς να είσαι «τέλειος».
Οι αμφιβολίες και οι απογοητεύσεις θα είναι σταθεροί φίλοι στο δύσβατο μονοπάτι.
Δεν υπάρχει μοίρα στην παρουσία, καμία εικόνα «επιτυχίας» για να ζήσεις.
Τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά, όταν δεν υπάρχει εικόνα του «σωστού».
10. Σταματήστε να συγκρίνετε. Είσαι η ίδια η ζωή.
Είσαι μοναδικός, το ταξίδι σας είναι εντελώς μοναδικό.
Μπορεί όλοι να είμαστε εκφράσεις του ίδιου ωκεανού συνείδησης, αλλά ταυτόχρονα, είμαστε όλοι μοναδικές εκφράσεις του ωκεανού, εντελώς μοναδικές στην κυματική μας συνείδηση.
Μην συγκρίνετε τον εαυτό σας με κανέναν.
Όταν ξεκινάς να συγκρίνεις, απαξιώνεις τη δική σου πρωτοτυπία, την αναντικατάστατη παρουσία σου, τα ταλέντα και τις αλήθειες σου, ακόμα αποσυνδέεσαι από την παρούσα εμπειρία σου.
Μην συγκρίνετε αυτή τη στιγμή με καμία εικόνα για το πώς θα μπορούσε, θα έπρεπε ή θα μπορούσε να είναι.
Η θεραπεία είναι δυνατή όταν λέτε ναι στο σημείο που βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή, ακόμα κι αν δεν είναι εκεί που ονειρευόσασταν ότι θα ήταν «προς το παρόν».
Εμπιστεύσου, εμπιστεύσου πάντα, ακόμα κι όταν δεν μπορείς να εμπιστευτείς.
Ίσως ακόμη και η ανικανότητά σου να εμπιστευτείς μπορεί να γίνει αξιόπιστη εδώ, ακόμα και η αίσθηση ότι δεν μπορείς να ελέγξεις τη στιγμή είναι από μόνη της μια γιορτή της στιγμής.
{ Τζεφ Φόστερ }
