Το Seicho-No-Ie δρα μέσω της προσευχής της ευγνωμοσύνης ως ένας τρόπος για να επιτευχθεί η φώτιση του όντος.
Η προσευχή για οικογενειακή θεραπεία προς τιμή των προγόνων σας δεν είναι διαφορετική.
Ενδείξεις
Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε χάρη στους γονείς μας, είναι και αυτοί γόνοι των παππούδων μας και έτσι αναπτύσσουμε διαδοχικά την καταγωγή μας.
Επομένως, η ύπαρξή μας είναι συνέπεια πολλών γεννήσεων και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στην ιστορία μας και σε όλους όσους συνέβαλαν.
Η εκτέλεση της προσευχής Seicho-No-Ie σάς επιτρέπει να έχετε αυτή την επαφή με την καταγωγή σας, εκτός από την επίδειξη της αναγνώρισης και της ευγνωμοσύνης που θα κάνουν την πνευματική σας ζωή πληρέστερη και πιο αρμονική.
Τι είναι το Seicho-No-Ie
Το Seicho-No-Ie είναι ένας θεσμός γνωστός και ως το σπίτι της άπειρης προόδου.
Αυτή η προσευχή προτείνει να ενεργήσει μέσω της συγχώρεσης, της συμπόνιας και της ευγνωμοσύνης για να αφαιρέσει τον εγωισμό που θεωρείται η πηγή κάθε αρνητικότητας στον κόσμο.
Έννοια
Αυτή η προσευχή ξεκινά με την αναγνώριση των προγόνων σας, εκείνων που έζησαν και έκαναν δυνατή την ύπαρξή σας στο παρόν.
Τότε τους ευχαριστείς γι’ αυτό και σε κοινωνία με τα προγονικά πνεύματα κάνεις την προσευχή.
Προσευχή
Καθαρίστε το μυαλό σας από περισπασμούς, εάν είναι απαραίτητο κάντε διαλογισμό πριν ξεκινήσετε την προσευχή.
Όταν είστε έτοιμοι, επαναλάβετε τις ακόλουθες λέξεις:
” Σε εσάς, πολεμιστές πρωτοπόρους, που ανοίξατε μέρος του μονοπατιού όπου βαδίζω πιο εύκολα σήμερα, την ευγνωμοσύνη μου!
Σε ευχαριστώ για κάθε βοήθεια, για κάθε φορά που μου κράτησες τα χέρια για να μην σκοντάψω στις πέτρες που βρέθηκαν στην πορεία, για κάθε φορά που με στήριξες για να μην πέσω ή αποθαρρυνθώ και να μην τα παρατήσω ποτέ, χωρίς να χάσω η σωστή πορεία, τη πίστη, το θάρρος και η ελπίδα.
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου που είστε μαζί μου, με προστατεύετε και με υποστηρίζετε, με ζήλο και φροντίδα.
Σας ευχαριστώ που με παρακολουθήσατε, έστω και σε άλλη διάσταση, την οποία δεν μπορώ να φτάσω ή να δω.
Ευχαριστώ μπαμπά και μαμά.
Ευχαριστώ παππού, γιαγιά, προγιαγιά, προπάππου, προγιαγιά, προγιαγιά, προγιαγιά και όλους αυτούς που δεν είχα τη χαρά να γνωρίσω.
Ευχαριστώ τους θείους, τις θείες, τα ξαδέρφια και τα ξαδέρφια μου, που επίσης έφυγαν.
Και σε εσάς, (ονομάστε τους γονείς σας), την ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη μου.
Σε όλους, μέσα από την καρδιά μου, αιώνια ευγνωμοσύνη.
Η λαχτάρα μου αγκαλιά και η καλημέρα μου στοργή (ή καλημέρα/καληνύχτα, κατά περίπτωση).”
