Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο ή μικρό, τραύμα έχουμε όλοι βιώσει σαν παιδιά
Αυτά τα τραύματα μπορεί να ποικίλλουν, από το σπάσιμο ενός παιχνιδιού,την εγκατάλειψη από τον καλύτερο παιδικό μας φίλο, ως την σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση ενός γονιού.
Η εργασία με το εσωτερικό μας παιδί είναι ένα σημαντικό στοιχείο, του πνευματικού ταξιδιού μας προς την αφύπνιση γιατί μας επανασυνδέει με ένα πληγωμένο στοιχείο του εαυτού μας:
Το παιδί μέσα μας.
Όταν επανασυνδεόμαστε με αυτό το κατακερματισμένο μέρος του εαυτού μας, μπορούμε να αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε τη ρίζα πολλών από τους φόβους μας, τις φοβίες, τις ανασφάλειες και τα σαμποτάζ της ζωής μας.
Εκεί συμβαίνει η πραγματική θεραπεία και απελευθέρωση.
Τύποι παιδικού τραύματος
Πρώτον, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι παιδικών τραυμάτων. Αυτά περιλαμβάνουν το σωματικό, το συναισθηματικό και νοητικό τραύμα.
Επίσης, όταν το τραύμα της παιδικής ηλικίας είναι σοβαρό ή επαναλαμβανόμενο, μπορεί να οδηγήσει σε αυτό που η ψυχολογία αποκαλεί αποσύνθεση και η σαμανική φιλοσοφία ονομάζει απώλεια ψυχής.
Η λύση για την ανάκτηση και την ενσωμάτωση αυτών των κατακερματισμένων τμημάτων της ύπαρξής μας ονομάζεται εσωτερική εργασία.
Ωστόσο, δεν είναι όλα τα παιδικά τραύματα που έχουν ως αποτέλεσμα απώλεια ψυχής, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε μια τραυματισμένη ψυχή.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει ζητήματα όπως κατάθλιψη, άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φοβίες, καταστρεπτικά πρότυπα συμπεριφοράς, ακόμη και χρόνιες ασθένειες.
Κάποια κοινά παραδείγματα παιδικού τραύματος περιλαμβάνουν:
Χτυπήματα από τους γονείς ή τους παππούδες.
Έχοντας έναν συναισθηματικά μη διαθέσιμο γονέα, που δεν δίνει αγάπη.
Να «τιμωρούνται» με κλοτσιές, τραντάγματα, δάγκωματα, καύση, τράβηγματα μαλλιών, τσίμπηματα, κτλ.
Κακοποίηση,πορνογραφία που εμφανίζεται, ή οποιουδήποτε άλλου είδους σεξουαλικής επαφής από έναν γονέα, συγγενή ή φίλο.
Τα παιδιά ενός διαζυγίου.
Δεν τρέφονται ούτε παρέχεται ασφαλές μέρος για να ζήσουν από τους γονείς.
Εγκατάλειψη.
Συναισθηματική παραμέληση, ενθάρρυνση ή υποστήριξη.
Υποτίμηση της προσωπικότητας.
Καταστροφή προσωπικών αντικειμένων.
Υπερβολικές απαιτήσεις.
Ταπείνωση.
Τροχαία ατυχήματα ή άλλα ξαφνικά τραυματικά συμβάντα.
Υπάρχουν πολλά περισσότερα παραδείγματα ενός παιδικού τραύματος, και είναι επίσης σημαντικό να θυμάστε ότι οι γονείς δεν είναι οι μόνοι που είναι υπεύθυνοι για την πρόκληση του παιδικού τραύματος – οι παππούδες ,τα αδέρφια, τα μέλη της οικογένειας, οι φίλοι της οικογένειας και οι φίλοι της παιδικής ηλικίας μπορεί επίσης να παίξουν κάποιο ρόλο.
Γιατί είναι απαραίτητη η συνεργασία με το εσωτερικό παιδί στο ταξίδι της πνευματικής αφύπνισης
Η απάντηση είναι ότι οι βαθύτερες πληγές μας μεταφέρονται από το παιδί μέσα.
Αυτές οι πληγές δημιουργούν εντάσεις, μπλοκαρίσματα ή συσπάσεις μέσα στην καρδιά, το μυαλό και το σώμα μας και παγιδευόμαστε σε έναν στενά συνδεδεμένο ξεχωριστό εαυτό (γνωστό και ως εγώ ).
Το εγώ είναι η πηγή των δεινών μας, καθώς δημιουργεί μια ψευδαίσθηση και την αποκοπή από την αληθινή μας φύση
Όταν το εσωτερικό παιδί μας είναι κολλημένο στον πόνο, τροφοδοτεί αυτό το συσσωρευμένο εγώ. Και έτσι, η εργασία με το εσωτερικό μας παιδί, είναι μια σημαντική πρακτική στο πνευματικό ταξίδι, γιατί με αυτό, θεραπεύουμε, εξελίσσουμε και ξυπνάμε.
Αυτό μας οδηγεί να διερευνήσουμε τον ορισμό της εσωτερικής εργασίας με το εσωτερικό παιδί
Είναι η διαδικασία της επαφής, της κατανόησης, της αγκαλιάς και της θεραπείας του εσωτερικού παιδιού.
Το εσωτερικό παιδί αντιπροσωπεύει τον πρώτο αρχικό εαυτό που μπήκε σε αυτόν τον κόσμο.
Περιέχει την ικανότητά να ζούμε το θαύμα, τη χαρά, την αθωότητα, την ευαισθησία και τον παιχνιδιάρικο εαυτό.
Ζούμε σε μια κοινωνία που μας αναγκάζει να καταπιέσουμε το εσωτερικό παιδί μας και να «μεγαλώσουμε».
Και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ενήλικες, σωματικά «ενήλικες», δεν φτάνουν ποτέ στην συναισθηματική ενηλικίωση.
Αυτό αφήνει τους περισσότερους ανθρώπους σε κατάσταση φόβων, θυμών και τραυμάτων που υπάρχουν στο ασυνείδητο μυαλό για το περισσότερο μέρος της ζωής τους.
Όταν αρνούμαστε να βγάλουμε την φωνή του παιδιού από μέσα μας, μαζεύουμε βαριές ψυχολογικές αποσκευές.
Αυτή η ανεξερεύνητη αποσκευή, μας κάνει να αντιμετωπίσουμε προβλήματα όπως ψυχικές ασθένειες, σωματικές παθήσεις και δυσλειτουργία σχέσεων.
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να ειπωθεί, ότι η έλλειψη συνειδητής συγγένειας με το εσωτερικό παιδί μας, είναι μια από τις κύριες αιτίες των σοβαρών ζητημάτων που βλέπουμε στη σημερινή κοινωνία.
Κάποιοι τρόποι εργασίας με το εσωτερικό παιδί σας για να θεραπεύσετε ένα τραύμα
Το να μαθαίνεις να δουλεύεις με το εσωτερικό παιδί,είναι να επανασυνδεθείς μαζί του.
Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του εσωτερικού μας παιδιού μέσω της αγάπης και της αυτο-φροντίδας.
Μιλήστε στο παιδί σας:
Αναγνωρίστε το εσωτερικό παιδί σας και ενημερώστε το ότι είστε εκεί γι ‘αυτό.
Αντιμετωπίστε την με καλοσύνη και σεβασμό.
Ορισμένα πράγματα που θα μπορούσατε να του πείτε περιλαμβάνουν, για παράδειγμα:
Σ’αγαπώ.
Είμαι εδώ για σένα.
Συγγνώμη.
Ευχαριστώ.
Σε συγχωρώ.
Εξασκηθείτε στην τεχνική του καθρέφτη
Η τεχνική του καθρέφτη είναι ένας απλός αλλά ισχυρός τρόπος να επανασυνδεθείτε με το παιδί σας. Αυτό είναι ένα θαυμάσιο θεραπευτικό μονοπάτι για να ακολουθήσετε το προηγούμενο σημείο (να μιλήσετε με το εσωτερικό παιδί), καθώς σας επιτρέπει να ανοίξετε την καρδιά σας με έναν εξαιρετικά άμεσο τρόπο.
Για να δοκιμάσετε αυτήν την πρακτική, χρειάζεστε μια αρκετά ουδέτερη κατάσταση του νου (δηλαδή, μην το προσπαθείτε όταν είστε σε κατάσταση κατάθλιψης ή άγχος).
Βρείτε έναν καθρέφτη, τοποθετήστε απαλά το αριστερό χέρι στην καρδιά σας και κοιτάξτε γλυκά τον εαυτό σας. Κάντε το για τουλάχιστον πέντε λεπτά.
Θα παρατηρήσετε ότι σκέψεις ακόμη και απροσδόκητα συναισθήματα εμφανίζονται στην αρχή.
Αφήστε τα να περάσουν. Μην μείνετε προσκολλημένοι σε αυτά. Δείτε τα ως σύννεφα στον ουρανό.
Να θυμάστε, είναι εντάξει να μην είστε εντάξει εκείνη την στιγμή, ειδικά αν εμφανιστούν συναισθήματα θλίψης.
Στη συνέχεια, μόλις νιώσετε έτοιμοι, καλέστε το παιδί σας.
Μπορείτε να το κάνετε αυτό μιλώντας δυνατά ή νοερά.
Μόλις αισθανθείτε την παρουσία του εσωτερικού παιδιού σας να αναδύεται στα μάτια σας, πείτε κάτι ευγενικό, αγαπώντας αυτό το ευάλωτο μέρος σας.
Μπορείτε να πείτε “Σε βλέπω”, “Είμαι τόσο περήφανος για σένα”, “Νομίζω ότι είσαι γενναίος/α και δυνατός/η” ή ότι άλλο σας έρθει εκείνη την στιγμή.
Παρατηρήστε τι συναισθήματα εμφανίζονται μέσα σας.
Πάρτε αυτό ως βασική ευκαιρία για να εξασκηθείτε με τον εαυτό σας, στην αγάπη και στη συμπόνια, ιδιαίτερα εάν προκύψουν δύσκολα ή έντονα συναισθήματα.
Για να ολοκληρώσετε αυτήν την πρακτική, αγκαλιάστε τον εαυτό σας και αφήστε το εσωτερικό παιδί σας να γνωρίζει οτιδήποτε άλλο στην καρδιά και το μυαλό σας.
Κοιτάξτε τις φωτογραφίες σας ως παιδί
Περιηγηθείτε στα παλιά άλμπουμ φωτογραφιών και ανακαλύψτε ξανά πώς ήταν ο παιδικός εαυτός σας.
Αφήστε την εικόνα να αποτυπωθεί στον εγκέφαλό σας γιατί θα σας εξυπηρετήσει καλά καθ ‘όλη τη διάρκεια της εσωτερικής εργασίας σας.
Ίσως θέλετε ακόμη να βάλετε φωτογραφίες της παιδικής σας ηλικίας δίπλα στο κομοδίνο σας, στο πορτοφόλι σας ή γύρω από το σπίτι για να θυμάστε την παρουσία του εσωτερικού σας παιδιού.
Αναδημιουργήστε αυτό που σας άρεσε να κάνετε ως παιδί
Καθίστε και σκεφτείτε τι σας άρεσε να κάνετε ως παιδί.
Ίσως σας άρεσε να ανεβαίνετε δέντρα, να παίζετε με παιχνίδια, να αγκαλιάζατε κούκλες ή να τρώγατε γλυκά, να χορεύατε, να παίζατε κυνηγητό ή οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι.
Αφιερώστε χρόνο για να συμπεριλάβετε οποιαδήποτε δραστηριότητα που σας άρεσε να κάνετε ως παιδί στη σημερινή σας ζωή.
Είναι σημαντικό να κάνετε συνήθεια αυτού του «χρόνου παιχνιδιού» και να εξερευνήσετε οποιαδήποτε αμηχανία ή άβολη αίσθηση προς αυτό.
Είναι απολύτως φυσιολογικό να αισθάνεσαι λίγο ανόητα στην αρχή, αλλά είναι σημαντικό να έχουμε ανοιχτό μυαλό.
Κάντε ένα εσωτερικό ταξίδι
Ένας από τους πιο ισχυρούς τρόπους για να συνδεθείτε ξανά με το παιδί σας για να θεραπεύσετε τα παιδικά τραύματα, είναι να κάνετε ένα εσωτερικό ταξίδι.
Για αρχάριους, προτείνω δύο τύπους εσωτερικών ταξιδιών: αυτά που γίνονται μέσω διαλογισμού και αυτά που πραγματοποιούνται μέσω οπτικοποίησης.
Για να κάνετε αυτά τα εσωτερικά ταξίδια, είναι σημαντικό να αποκτήσετε πρώτα την εμπιστοσύνη του εσωτερικού σας παιδιού μέσω των προηγούμενων δραστηριοτήτων.
Μόλις αναπτύξετε μια ισχυρή σύνδεση με το εσωτερικό παιδί σας, μπορείτε στη συνέχεια να του ζητήσετε να αποκαλύψει ποιες προηγούμενες συνθήκες ζωής δημιούργησαν το τραύμα που αντιμετωπίζετε σήμερα.
Πώς να κάνετε έναν διαλογισμό
Η σύνδεση με το εσωτερικό παιδί σας μέσω του διαλογισμού είναι μια παθητική διαδικασία.
Απλώς αναπνεύστε βαθιά, χαλαρώστε και επιτρέψτε στον εαυτό σας να παρακολουθήσει τις σκέψεις σας και να θέσει τις ερωτήσεις σας.
Για παράδειγμα, μπορεί να θέλετε να ρωτήσετε:
“Αγαπητό εσωτερικό παιδί, πότε ήταν η πρώτη φορά που βίωσα τραύμα στη ζωή μου;”
Αφήστε τον εαυτό σας να παρακολουθήσει τις σκέψεις που αναδύονται.
Το εσωτερικό παιδί σας μπορεί ή και όχι να αποφασίσει να σας αποκαλύψει την απάντηση.
Θυμηθείτε να είστε υπομονετικοί, στοργικοί και αποδεκτοί.
Εάν το παιδί δεν θέλει να αποκαλύψει την απάντηση, αγκαλιάστε το.
Είναι σημαντικό να αισθάνεται ασφαλές και έτοιμο.
Ίσως θέλετε να επαναλαμβάνετε την ερώτησή σας κάθε τόσο.
Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά έως 1 ώρα.
Συμβουλή – Για να πραγματοποιήσετε με επιτυχία τον διαλογισμό εσωτερικού παιδιού, θα πρέπει να έχετε εμπειρία διαλογισμού.
Η εκμάθηση για να παρακολουθείτε τις σκέψεις σας μπορεί να απαιτήσει συνεχόμενη πρακτική, οπότε αν δεν είστε συνηθισμένοι στο διαλογισμό, μπορεί να παλέψετε με αυτήν την τεχνική.
Πώς να κάνετε ένα ταξίδι οραματισμού
Ένας πιο ενεργός τρόπος για να συνδεθείτε με το εσωτερικό παιδί σας και τα τραύματα της προηγούμενης ζωής είναι μέσω οπτικοποίησης.
Για να συνδεθείτε με το εσωτερικό παιδί σας μέσω οπτικοποίησης, πρέπει να δημιουργήσετε ένα
ασφαλές μέρος.
Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να απεικονίσετε έναν όμορφο κήπο, ή οποιοδήποτε είδος τόπου στον οποίο αισθάνεστε ασφαλείς, ενδυναμωμένοι και ολόκληροι.
Αφού εισέλθετε στο ασφαλές μέρος σας, μπορείτε στη συνέχεια να προσκαλέσετε το εσωτερικό παιδί σας να μιλήσει μαζί σας.
Τεχνική
Χαλαρώστε, κλείστε τα μάτια σας και αναπνέετε βαθιά.
Φανταστείτε ότι περπατάτε κάτω από μια σκάλα.
Στο κάτω μέρος της σκάλας βρίσκεται το σημείο με το ασφαλές μέρος σας.
Σε αυτό το μέρος, όπου αισθάνεστε ισχυροί, ασφαλείς και υποστηριζόμενοι.
Περάστε λίγο χρόνο σε αυτό το μέρος. Παρατηρήστε το. Πώς μοιάζει; Πως μυρίζει; Τι ακούγεται;
Αφού εξοικειωθείτε με αυτό το μέρος,φανταστείτε ότι ο παιδικός εαυτός σας εισέρχεται, ίσως μέσω μιας πόρτας ή ενός καταρράκτη.
Αγκαλιάστε τον και κάντε τον να νιώσει σαν το σπίτι του.
Όταν είστε έτοιμοι, κάντε την ερώτησή σας στο εσωτερικό παιδί σας, π.χ. “Πότε ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα λυπημένος ή φοβισμένος;”
Περιμένετε την απάντησή του.
Φροντίστε να τον αγκαλιάσετε, να τον ευχαριστήσετε και να του πείτε πόσο σημαντικός είναι για εσάς.
Όταν ολοκληρώσετε την διαδικασία, πείτε του αντίο.
Αφήστε τη θέση σας και ανεβείτε τις σκάλες.
Επιστροφή στην κανονική συνείδηση.
Μέσω της εσωτερικής εργασίας με το εσωτερικό παιδί σας, μπορείτε να μάθετε να θεραπεύετε τυχόν πηγές τραύματος που κρατάτε ασυνείδητα εδώ και χρόνια.
Αυτό μπορεί να σας απελευθερώση για να ζήσετε μια ζωή πραγματικής ενηλικίωσης, συναισθηματικής ισορροπίας, πνευματική ωριμότητας και ευεξίας.
