Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι βρίσκουμε πνευματική φώτιση κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων.
Κάθε πνευματικό ταξίδι είναι μοναδικό για την εμπειρία του καθενός μας.
Ανεξάρτητα από τις προσωπικές μας πεποιθήσεις, τα Χριστούγεννα προσφέρονται για την πνευματική μας ανάπτυξη και ανάπτυξη στη φύση του νοήματος της γιορτής.
Ακόμα κι αν κοιτάξουμε την προέλευση του Άγιου Βασίλη (ο οποίος είναι πολύ πιο πνευματικός στην παιχνιδιάρικη αγνότητα του παιδιού από όσο πιστεύουμε οι περισσότεροι από εμάς) ή επικεντρωθούμε στο νόημα της γέννησης και της ζωής του Δασκάλου Ιησού, τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή πνευματικής αναγέννησης.
Οι περισσότεροι από εμάς είναι πολύ εξοικειωμένοι με την ιστορία των Χριστουγέννων όπου η Μητέρα Μαρία και ο Πατέρας Ιωσήφ πέρασαν κοπιαστικά από όλα τα πανδοχεία και τις εγκαταστάσεις αναζητώντας ένα κατάλληλο μέρος για να γεννήσουν το μωρό Ιησού και τελικά βρέθηκαν σε έναν αχυρώνα.
Το Ευαγγέλιο του Λουκά μας λέει:
«Και όταν στέκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι ημέρες κατά τις οποίες έπρεπε να γεννήσει.
Και γέννησε τον πρωτότοκο γιο της και τον τύλιξε με σπάργανα και τον έβαλε σε μια φάτνη, γιατί δεν υπήρχε χώρος για αυτούς στο χάνι». Λουκάς 2:6-7.
Ανάλογα με το πού βρισκόμαστε στο πνευματικό μας ταξίδι, μπορεί να λάβουμε κυριολεκτικά κάθε λέξη της Χριστουγεννιάτικης ιστορίας, δίνοντάς της αξιοπιστία ή να πιστέψουμε ότι είναι η ιστορία ενός «παραμυθιού» που δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί.
Και με τους δύο τρόπους, το γεγονός παραμένει ότι την ημέρα των Χριστουγέννων γιορτάζουμε συμβολικά τη γέννηση ενός Θεϊκού Όντος σαν κι εμάς, που στο μονοπάτι του περπάτησε τη γη, φτάνοντας στους μοναχικούς, τους άρρωστους, τους προβληματισμένους και τους φτωχούς, διδάσκοντάς τους να ζουν στο Φως.
Αυτό το Φως είναι αιώνιο
Εμπιστευόμαστε σε αυτό το Φως τις πιο σκοτεινές μας στιγμές αμφιβολίας και γιορτάζουμε το Φως της Θείας Δύναμης του Μεγαλύτερου Δημιουργού Όντας του Θεού στη ζωή μας.
Αυτό το Φως είναι η πνευματικότητα των Χριστουγέννων.
Είναι η παράδοση ότι χρόνο με το χρόνο, έχουμε το προνόμιο να μπορούμε να εξυψώνουμε τον εαυτό μας, να γιορτάζουμε, να αγαπάμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Καθώς προσφέρουμε στην οικογένειά μας, στους φίλους μας και σε εκείνους στους οποίους εκφράζουμε την αγάπη μας, την τροφή των Χριστουγέννων και τους παρέχουμε την αφοσίωση της προσφοράς μας, στοργής, όλοι θα υψωνόμαστε στο Φως των Χριστουγέννων πιο βαθιά και με δέσμευση.
Είμαστε, φυσικά, πνευματικοί άνθρωποι
Ο καθένας μας φέρνει εμπειρίες από τις εποχές των Χριστουγέννων που δεν μπορούσαμε να αισθανθούμε ή να εκπέμψουμε το Φως τόσο έντονα όσο άλλα χρόνια.
Αυτά τα Χριστούγεννα που περνούν χωρίς τη Δύναμη του Φωτός μας κάνουν να νιώσουμε την απουσία αυτής της παρουσίας.
Το άγχος και η θλίψη των δυσάρεστων γεγονότων γύρω από τα Χριστούγεννα θολώνουν την πνευματική μας εμπειρία στο Φως των Χριστουγέννων.
Αφιερώνουμε χρόνο για να βυθιζόμαστε στο Φως κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της περιόδου των Χριστουγέννων που προσδιορίζεται ως η περίοδος της έλευσης, βοηθώντας μας να διασφαλίσουμε την Παρουσία του σε όλη τη διαδικασία.
Εξισώνει την πνευματική μας εμπειρία στο Φως των Χριστουγέννων και είναι η πρόσκληση να ξαναγεννηθούμε στην Ψυχή, αποτελώντας μια από τις ερμηνείες, του τι είναι το Μαγικό Πνεύμα των Χριστουγέννων.
Υπάρχει μεγάλη αρετή μέσα μας όταν ασκούμε υπομονή σε μικρά πράγματα, προετοιμάζοντας τους εαυτούς μας για όταν μας ζητηθεί να αντιμετωπίσουμε μεγάλες προκλήσεις.
Αυτή η συνήθεια, που αποκτάται με μικρά πράγματα, γεννά δημιουργικότητα, μια αίσθηση γαλήνης και ευεξίας, γενναιοδωρία πνεύματος που βασίζεται στην ανώνυμη και αδιάκριτη αγάπη.
Οι ήρεμες πνευματικές επικοινωνίες τις πρώτες πρωινές ώρες της αυγής ή στην ηρεμία της νύχτας μπορούν να μας γειώσουν και να μας επικεντρώσουν στο Φως και να το κρατήσουν μέρος των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πράξεών μας.
Η ιστορία της ζωής, το έργο και τα μηνύματα του Δασκάλου Ιησού έχουν σημαντικά νοήματα όταν τα εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή.
Πολλοί από εμάς δεν τα προσέχουμε.
Συχνά, ως παιδιά, οι έννοιες δεν μεταφέρονταν με τρόπο που θα μπορούσαμε πραγματικά να καταλάβουμε και δεν μας διδάχτηκαν να αγκαλιάσουμε τη στοργική σύνδεση που θα μπορούσαμε να έχουμε μέσω της πνευματικής ζωής.
Απομνημονεύσαμε προσευχές και ιστορίες, και καταλάβαμε ακόμη και τα Χριστούγεννα ως τον εορτασμό των γενεθλίων του Ιησού, αλλά όταν ενηλικιωνόμαστε, δυσκολευόμαστε να προσδιορίσουμε μέσα μας πού βρίσκεται η πνευματικότητα στην καθημερινή μας ζωή.
Όσοι από εμάς έχουμε επιλέξει να μείνουμε ξέπνοοι, νιώθουμε αυτή την απουσία πιο ευδιάκριτα τα Χριστούγεννα από ότι άλλες εποχές του χρόνου.
Η απολύτως υπέροχη πτυχή είναι ότι ποτέ δεν χάνουμε πραγματικά το νόημα, καθώς ο Μεγαλύτερος Δημιουργός Όντας ο Θεός περιμένει υπομονετικά να μας καλωσορίσει στο ξύπνημα μας.
Τα Χριστούγεννα είναι η ετήσια υπενθύμισή μας ότι το Φως που επιλέγουμε να αγκαλιάσουμε και να καλωσορίσουμε σε οποιοδήποτε επίπεδο είναι εκεί για εμάς, πάντα λάμποντας.
Για όσους από εμάς γιορτάζουμε την πνευματική εμπειρία στο Φως των Χριστουγέννων κάθε μέρα, την οποία συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου, το μαγικό πνεύμα της Χριστουγεννιάτικης ενέργειας μας παρέχει το ισχυρά εκρηκτικό Φως για να γιορτάσουμε την αναγέννησή μας ως Θεϊκά Όντα που είμαστε.
